PRZEMYSŁ W WOJEWÓDZTWIE OPOLSKIM
Opolska gospodarka to stabilny przemysł i zaliczane do najlepiej rozwiniętych w kraju rolnictwo. W województwie opolskim działa 19 gałęzi przemysłu. Dominującą pozycję zajmują: paliwowo- energetyczny, chemiczny, cementowo-wapienniczy, mineralny, lekki i spożywczy. Region opolski lokuje się w krajowej czołówce województw osiągających najwyższą dynamikę produkcji sprzedanej przemysłu. Tradycje produkcji przemysłowej w regionie opolskim sięgają najdawniejszych czasów. Najstarsze na Śląsku Opolskim dziedziny produkcji to różne rodzaje rzemiosła, wydobycie rud, a także hutnictwo.
W wieku XVIII działalność pozarolnicza mieszkańców odgrywała już istotną rolę w gospodarce regionu. Do najważniejszych działów produkcji należało włókiennictwo. Produkcja włókiennicza opierała się na uprawie lnu i hodowli owiec i rozwinęła się głównie na przedgórzu Sudetów. Pozyskiwanie rud darniowych oraz możliwość wykorzystania do celów opałowych drewna stało się podstawą rozwoju hutnictwa żelaza, przede wszystkim w dolinie rzeki Małej Panwi. Rudy eksploatowano również w rejonie rzeki Kłodnicy. Istotną rolę do lokalizacji hutnictwa w tym rejonie odgrywały też zasoby wodne rzek i możliwości ich wykorzystania do celów energetycznych. W późniejszym okresie głównym surowcem dla lokalnego hutnictwa stał się węgiel kamienny przywożony z kopalń Górnego Śląska. Inną tradycyjną dziedziną produkcji jest oparta o lokalne złoża surowców produkcja wapiennicza, która rozwinęła się w rejonie Strzelec Opolskich.
W końcu XIX i na początku XX wieku w czasach rewolucji przemysłowej wczesnego kapitalizmu, miał miejsce szybki rozwój istniejących gałęzi produkcji oraz pojawienie się nowych rodzajów przemysłu. Obok hutnictwa, produkcji wapienniczej i włókiennictwa rozwijały się: przemysł spożywczy, produkcja cementu, przemysł metalowy, produkcja papieru i celulozy. Funkcjonowały liczne, nieistniejące już dziś, cegielnie, np. Pogorzelec czy Raszowa. Znakomicie rozwinął się port rzeczny w Koźlu. Do najważniejszych ośrodków koncentracji przemysłu należały: Opole, dolina Małej Panwi, a później ośrodki w Koźlu i Kędzierzynie. Stopniowo na tle innych branż, rosło znaczenie przemysłu cementowego i wapienniczego, który stał się specjalnością Śląska Opolskiego.
Przed wybuchem drugiej wojny światowej region dysponował sektorem przemysłowym o zróżnicowanych kierunkach produkcji, znacznym potencjale i równomiernym rozmieszczeniu. W rezultacie wojny Śląsk Opolski stał się częścią państwa polskiego. Działania wojenne spowodowały jednak znaczne zniszczenie części potencjału przemysłowego. W pierwszym okresie po wojnie władze polskie skoncentrowały się zatem na odbudowie i uruchomieniu zrujnowanych przedsiębiorstw przedwojennych. W późniejszych latach starano się modernizować istniejące i tworzyć nowe elementy struktury gospodarczej regionu. Opolszczyzna