61. Przedstawić rolę bazy z przewodnością typu n w określaniu parametrów napięciowych tyrystora.
Tyrystor jest 3-elektrodowym przyrządem półprzewodnikowym zbudowanym z czterech na przemian ułożonych warstw typu n i p, które tworzą trzy złącza p-m Jl, J2 i J3. Tyrystor najczęściej pracuje jako przełącznik. W tyrystorze wartość napięcia przełączenia jest kontrolowana prądem bramki IG ■
j1* W tyrystorach obszary baz są zwykle poszerzone i słabiej domieszkowane niż obszary
PE | |
n +! 1 'b | |
nE |
■Ur
anody i katody aby nie dopuścić do spełnienia warunku ^{oCgn+OC^) «1 (włączenie tyrystora) bez udziału prądu bramki, czyli jonizacji lawinowej przy małych wartościach
7
u,
Charakterystyki napięciowo - prądowe tyrystora odzwierciedlają zachowanie się poszczególnych złącz p-n. Przy polaryzacji rewersyjnej (u^ < 0) złącza Jl i J3 polaryzowane są zaporowo, podtrzymując prawie całkowitą różnicę potencjałów między anodą i katodą. Wówczas przez tyrystor płynie minimalny prąd rewersyjny nasycenia obu złącz i a przyrząd jest w stanie zaworowym. Przy napięciu Ursm nastąpi przebicie lawinowe złącz Jl i J3. Przy polaryzacji dodatniej (u^ > 0) złącza emiterowe Jl i J3 są spolaryzowane w kierunku przewodzenia, zaś wspólne dla obu tranzystorów złącze kolektorowe J2 - w kierunku zaporowym.
Prąd całkowity tego złącza jest sumą prądu dziurawego - przekraczającego bazę tranzystora p-n-p, prądu elektronowego tranzystora n-p-n oraz prądu nasycenia Ico ■ Te trzy prądy stanowią prąd anodowy iA, który przy odłączonej bramce [iG = O) jest także prądem katody tyrystora. Stąd równanie kolektorowe dla złącza J2 ma postać
*A =&m *A * A +ICO
gdzie oraz dw2 to stałoprądowe współczynniki wzmocnienia dla struktur tranzystorowych p-n-p i n-p-n.