1. WYPROWADŹ WZÓR NATANGENS NACHYLENIA KONSUMPCJI JEDNAKOWEGO DOCHODU.
I = Xipi + X2p2
X2 = 0 tO I = Xipi tO Xl = I/pi X2 = 0 tO I = x2p2 to X2 = I/p2
tg a = ( 1/ p2): (1/ Pi) = RI/p2) * ( Pi/ I ) / P2
nn
2. NA PODSTAWIE KOSZYKÓW DÓBR PRZEDSTAW RÓŻNICĘ MIĘDZY KARDYNALNĄ A ORDYNALNĄ TEORIĄ UŻYTECZNOŚCI.
Różnica pomiędzy KTU i OTU można przedstawić za pomocą prostego zapisu formalnego. Niech: U= f(xi, X2, ..., x„) oznacza funkcję użyteczności całkowitej pewnego konsumenta , gdzie Xi, Xi ..., x„, to dobra zaspokajające poszczególne potrzeby. Użyteczność jest więcej tutaj funkcją ilości tychże dóbr. Niech z kolei: X1, x2, x3, ...; U(X1), U(X2), U(X3), ... oznaczają różne struktury konsumpcji, tzn. ilościowe kombinacje dóbr xi, Xi ..., Xn, a U(X'), U(X2), U(X3), to poziomy użyteczności odpowiadające tym strukturom konsumpcji (abstrahujemy przy tym całkowicie od tego, jaką konkretną postać analityczną ma rozpatrywana funkcja użyteczności). Sens KTU zawiera się właśnie w tym, że potrafimy określić ilościowe wartości U(X'), U(X2)... W obrębie OTU zaś możemy jedynie stwierdzić, że np.
U(X‘) >U(X2), co czytamy w ten sposób, że konsument preferuje kombinację x‘ w stosunku do kombinacji x2. Wynika z tego oczywiście, że: