3582319098

28.11.2011 w2

Własność gospodarcza (kupiecka, handlowa)

Prawo handlowe normuje stosunki z udziałem przedsiębiorstw dwu lub jedno-stronnie profesjonalne, gdy jedną ze stron jest przedsiębiorstwo, a drugą konsument.

Przedsiębiorstwo - prowadzi działalność gospodarczą, która charakteryzuje się następującymi właściwościami:

Działalność w zakresie produkcji, handlu, usług, budownictwa, a także rolnicza, choć przepis prawa publicznego nie uznają rolników za przedsiębiorców (inne podatki itd.)

Jest to działalność STAŁA, czyli zorientowana na przyszłość jako działalność celowa i obejmuje wiele czynności gospodarczych(niekiedy określa się ją mianem działalności częstotliwej- działalności powtarzającej się)

Przedsiębiorcą staje się podmiot przez podjęcie stałej działalności, nie przez dekretacje czy coś, tylko stała, celowa, częstotliwa działalność, nawet jednorazowa działalność z zamiarem jej powtarzania pozwala przyjąć, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą; działalność doraźna, okazjonalna (np. umowa o dzieło) -> zamiar powtarzania jest miernikiem, np. stragan, samochód, warsztat ponad potrzeby osobiste świadczą o woli powtarzania czynności.

Przedsiębiorca, który prowadzi działalność, ale jej nie zgłosił, działa bezprawnie, ale jest przedsiębiorcą i umowy z nim zawarte są w tym względzie ważne - jeżeli przedsiębiorca jest w stosunku, to stosunek ten jest handlowy i konsumentowi przysługują wtedy szczególne prawa.

Działalność gospodarcza to działalność profesjonalna: specjalnie pod tym kątem - gospodarczym -zorganizowana (specjalista budzi zaufanie-wiarygodność zdobyta przez umiejętności, doświadczenie, zdolność do wykonania kontraktu) różne stopnie zorganizowania - indywidualna praktyka (przedsiębiorcy bez przedsiębiorstwa), na ogółjednak przedsiębiorca ma przedsiębiorstwo -zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych służących określonej działalności (huta, cukiernia, itd.). Działalność gospodarcza może być prowadzona jako jedyny cel przedsiębiorcy, lub też prowadzona ubocznie (np. fundacja, stowarzyszenie, parafia - ubocznie, prawo dozwala prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli ta działalność jest jawna). Osoba nie będąca przedsiębiorcą, prowadząca działalność w tym zakresie, jest za przedsiębiorcę uznawana.

Działalność gospodarcza to działalność zarobkowa, prowadzona dla zysku, celowo podjęta i prowadzona dla osiągnięcia korzyści (fundacje, stowarzyszenia, parafie - działają nie dla zysku, ale dla użyteczności publicznej, co nie wyklucza działalności ubocznej, jeśli dla zysku - w tym zakresie jest przedsiębiorcą); jeżeli przedsiębiorca nie osiągnął zysku, to nic to nie zmienia, zysk nie musi być osiągnięty, liczy się zamiar - taka osoba jest przedsiębiorcą (rozgraniczenie działalności zarobkowej od działalności non-profit -> szczególnie wtedy to kryterium jest istotne). Przychodnie, instytucje kultury nie są nastwione na zysk (przynajmniej obecnie)

Działalność gospodarcza prowadzona jest we własnym imieniu i (czasem) na własny rachunek przedsiębiorcy; działalność niczyja -> nie może istnieć działalność, której nie da się nikomu przypisać; każda działalność gospodarcza ma swojego przedsiębiorcę (i odwrotnie-ten, kto rozpoczął