3582320133

ROZWÓJ BUDOWLANY. 1) Zakup działki(np.: własność indywidualna, użytkowanie wieczyste) 2)Wydział geodezji i Gospodarki Gruntami wydaje mapę terenu 3)Architekt miejski "warunki zabudowy działki”+ ewentualne "standardy akustyczne”* ewentualnie analizuje możliwości korekty "Miejscowego planu zagospodarowania” 4)Ekspertyza a uciążliwości: a)sanepid-tło zanieczyszczeń powietrza b)standardy akustyczne (lakiernia: ścieki- zamknięty obwód, hermetyzacja obiektu). Zatwierdzenie lub uzgodnienie: -UW-Wydział Ochrany Środowiska, -Wojewódzki Inspektor Sanitarny. 5)Kancepcja: a)zapewnienie dostawy energii elektrycznej, bjząpewnienie wody i ścieków. c)uzgodnienie planu realizacyjnego z Wydziału Geodezji i gospodarki Gruntami oraz Zespołem Uzgodnienia Dokumentacji. 6)Prqjekt: a)badania gruntu (geolog), b)zatwierdzenie: -terenowy inspektor sanitarny, -Komenda Woj.Straży Pożarnej. 7)UM(Architekt): a)wydanie pozwolenia na budowę, b)dziennik budowy, c)tablica informacji budowy. TYPIZACJA W BUDOWNICTWIE.: -projektowanie, -wykonawstwo, -kształtowanie elementów konstrukcji instalacji i wyposażenia Koordynacja wymiarowa- dobór współzależnych wymiarów przy projektowaniu i wykonastwie obiektów budowlanych, zapewniający zestawialność elementów budowli. Koordynacja, modularna- koordynacja wymiarowa, bazująca na określanym module wymiarowym, będącym jednostką długości, którego krotnościami są wszystkie skoordynowane elementy budynków. Moduły pochodne: -multimoduły(Mm), -submoduły(M/m.). Wymiar modularny: WM=n*M. n -dowolna liczba Przy występowaniu spoiny s otrzymujemy wymiar teoretyczny: WT=n*M.-s s -wymiar spoiny lub przerwy między elementami. Układ zestawczy z elementami dopełniającymi: WI=n*M.-s-+c. W celu ułatwienia projektowania posługujemy się siatkami modularnymi: -sześciokątne, -linii krzywych. W Polsce w budownictwie obowiązuje moduł M.=10cm. wymiar poziomej siatki projektowej dla budynków mieszkalnych i użyteczności publicznej bazują na multimodule: GM.=60cm. Zunifikowanie wysokości kondygnacji brutto (od wierzchu stropu do wierzchu stropu w stanie surowym): a)w bud. mieszkalnym: -dla kondygnacji podziemnych 250cm i 280cm, -dla nadziemnych 280cm b)w bud.użyteczności publicznej odpowiednio: -300,330,3G0cm, -ad 300 da GOOcm, w odstapniowaniu co 30cm. tolerancja wymiarowa T: Element tolerancyjny w systemie modularnym: T=Og - Od , T=Wmax - Wmin ,W- największy lub najmniejszy dopuszczalny wymiar, element w produkcji. Koordynacja wymiarowa zapewnia: a)zestawialność prefabrykatów, b)możliwość zamiany i wymiany elementów, c)optymalną typizację (prefabrykacją transport, montaż). Koordynacja modularna: -liniowa, -powierzchniową -przestrzenna Utrata ciągłości wymiarowania modularnego (przerwa w koordynacji modularnej) -miejscowa (gdy całość budynku zachowuje wym.modulame a tylko niektóre części kanstx.mają wym.niemodulame np.: fundamenty pod maszyny). Usytuowanie ścian względem osi modularnych: a)wewn.ściany kanstmośne i samanośne stawia się osiowo, b)zewn.ściany nośne stawia się w ten sposób, żeby odległość wewn.poierzchni ściany od osi modularnej była równa połowie grubości płyty wewnściany nośnej, c)zewnściany samanośne i niekanstrukcyjne (osłonowe) mogą być usytuowane dowolnie. Szerokie złącza- równe grubości ściany pozwala na najdalej posuniętą unifikację wymiarów, lecz gdy mniej niż 4 ściany deskowanie jednostronne lub dwustronne. Dążymy do ograniczenia liczby typów płyt o odmiennych wymiarach OBLICZENIA STATYCZNE. l)Ustalenie schematu statycznego* analiza stateczności budynku. 2)Zestawienie obciążeń 3)Obliczenie sił wewn 4)Wymiarawanie konstrukcji: -metoda naprężeń dopuszczalnych "'prawo Hooke'a 6dcrp=kl"‘6prop , kl-wsp.pewności, -metoda odkształceń plastycznych (obliczanie obciążenia odpowiadającego osiągnięcia przez materiał granicy plastyczności) p<p(Ro*k2), -metoda stanów granicznych. Stan graniczny nośności- należy utożsamiać z granicą tolerancji dla niekorzystnych losowych odchyleń obciążeń i nośności elementów konstrukcji od wartości oczekiwanych S: P(R<S), P( y=R/S), R,S- wielkości losowe (nośność, obciążenie), \-wsp.bezpieczeństwa Stany graniczne użytkowania -pa osiągnięciu których konstr.przestaje odpowiadać założonym wymaganiom użytkowym: -stan graniczny przemieszczeń, -s.g. pojawienia się rys, -s.g. rozwarcia rys. OBCIĄŻENIA. Obciążenie- wszelkie działanie fizyczne, które zmienia stan systemu konstrukcyjnego (powoduje naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia, zarysowania). Obciążenie jest: -siłą uogólnianą łub zespołem sił skupianych lub rozłożonych działających na kanstebezpośrednio, -wymuszeniem lub ograniczeniem odkształceń konstrukcji (obc.pośrednie). Obciążenie stałe- abc.,którego kierunek, wartość, i położenie pozostają niezmienne w czasie użytkowania budowli łub w innym rozpatrywanym okresie, np.: w okresie montażu lub remontu. Obciążenie zmienne- obc.,którego wartość, kierunek i położenie mogą się zmienić w czasie użytkowania budowli lub w innym rozpatrywanym okresie. Obciążenie zmienne technologiczne-obc.wynikające z założonej eksploatacji budowli. Obciążenie zmienne montażowe- obc.ełementów lub konstr.powstające w stadium budowy, montażu lub remontu budowli. Obciążenie zmienne środowiskowe-obc.wywierane na kanstr.przez naturalne środowiska, w których się ona znajduje lub mające swe źródła w tych środowiskach Obciążenie statyczne- obc. .którego wartość przyrasta powoli, nie wywołując sił bezwładności w konstrukcji. Obciążenia dynamiczne- obc.działające udarowo lub cyklicznie, wywołujące siły bezwładności w konstr. POSADOWIENIE BUDYNKÓW- FUNDAMENTY Części konstrukcji: -nadziemna, - podziemną -podłoże gruntowe. Głębokość posadowienia budynku: -względy użytkowe, -położenie warstwy nośnej, -wypieranie gruntu, -osiadanie, -przemarzanie, -podmycie fundamentu, -spadek terenu Fundamenty dzielimy na: ajbezpośrednie: -płytkie, -głębokie (ławy, stopy, ruszty, płyty, skrzynie) b)pośrednie: -specjalne: o które konstr.opiera się punktowa: filary, studnie pale. Materiał: -ceglane, -kamienne, -betonowe, -żelbetowe