Kongres Berliński - zamknięcie etapu kolonizacji, ostatni podział terytorium zależnych.
1915 - sąsiad Związke Południowej Afryki, zajmuje Nambie wykorzystując fakt że Niemcy zaangażowane są w wojnę.
W przypadku terytoriów kolonialnych w prawie międzynarodowym obowiązuje zasada że terytoria te powinny osiągnąć niepodległość. Terytoria zależne nie korzystają z tego prawa.
Grupa terytoriów zależnych zawsze była nieliczna.
Przykładem terytorium zależnego był Berlin Zachodni. Po utworzeniu RFN terytorium Berlina Zachodniego były administrowane przez trzy mocarstwa alianckie, w związku brakiem precyzyjnego określenia statusu tego terytorium RFN próbowała włączyć w swój skład Berlin Zachodni. Było to przyczyna sporów z ZSRR, powodowało tz. Kryzysy Berlińskie. Problem ten uregulowano na początku lat 70, podpisano porozumienie w sprawie Berlina Zachodniego przez mocarstwa, potwierdzono nie jest częścią składową RFN, potwierdzono odrębność administracyjną Berlina Zachodniego, ma on swoje władze (senat, burmistrz), ale o ustroju decydują mocarstwa. Berlin Zachodni nie był suwerenny, nie był kolonią więc był terytorium zależnym ale typu niekolonialnego.
Innym przykładem jest Andora (od XIV w. Andora ma status państwa wasalnego, płacą daninę Władcy Francji i biskupa hiszpańskiego Urgena) uznawana jest jako terytorium zależne typu niekolonialnego, ponieważ nie miała konstytucji. Od połowy lat 80 XX w. Andora przyjęła konstytucje i anulowała stosunek wasalny.
Pierwsza grupa terytorów kolonialnych które uzyskały specyficzny status w prawie międzynarodowym były terytoria mandatowe nazywane terytoriami mandatowymi. Ten system został powołany przez konferencje w Wersalu po 1 wojnie śwatowej. System został wprowadzony do paktu Ligi Narodów, (art. 23 Paktu Ligi Narodów) wskazane tam zostały cechy i struktura tego systemu mandatowego.
Utworzony trzy grupy których klasyfikacja była przeprowadzona w zależności od trzech cech:
• Od stopnia dojrzałości politycznej ludnośćiterytorów politycznej (zdolność do niepodległości)
• Poziom rozwoju tych terytorów kolonialnych
• Położenie tych terytoriów.
Trzy Grupy Mandatowe
A - wszystkie kolonie odebrane Turcji Osmańskiej (Blisko Wschód, 5 kolonii) 3 jednostki dla GB Irak Palestyna i Transjordania, 2 terytoria dla Francji; Syria i Liban Mandaty Emancypacyjne
B - kolonie odebrane Niemcom, położone w Afryce: Tanganika dla GB, Togo i Kamerun podzielone na dwie części jedna część dla GB druga dla Francji. Ruanda Rudi dla Belgii.
C-Afryka południowo zachodnia dla ZPA. Terytoria Niemieckie leżące na Pacyfiku.Wyspy Karoliny i Marschala i Mariana dla Japonii. WyspeNaru otrzymała Australia, Sam aa Zachodnia otrzymała Nowa Zelandia.