Aeracji: (higroskopijne, błonkowate, kapilarne) - wydy związane. Woda infiltrująca, zawieszona, wsiąkowa, para wodna. Saturacji: wody przypowierzchniowe, gruntowe, wgłębne, głębinowe.
Podział zasobów: - naturalne- statyczne, odnawialne. - sztuczne, naturalne: formują się pod wpływem czynników przyrodniczych, naturalnych, (infiltracja, opady atmosferyczne, sztuczne-powstają w wyniku zabiegów hydrotechnicznych, statyczne - całkowita ilość wody wolnej zawartej w warstwie wodonośnej traktowana jakby bez ruchu. Qs=h-F-|i..h-miąższość warstwy (wysokość słupa wody). - dynamiczne ilość wody, która przepływa przez przekrój poziomu wodonośnego, lub zbiornika wyrażona w jednostce objętości na jednostkę czasu.
3. OD CZEGO ZALEŻY INFILTACJA. Jest to wsiąkanie wody w głąb skorupy ziemskiej, na wielkość wpływa: przepuszczalność powierzchni terenu, - ukształtowanie pow. terenu, - wilgotność strefy aeracji, jeśli strefa jest mocno nasycona to sprzyja to infiltracji efektywnej- rozkład opadu; (najkorzystniejsze są deszcze niezbyt intensywne i długotrwałe, - przemarzanie gruntu, działalność człowieka (uprawy rolne..) - wpływ urbanizacji (zajmowanie coraw większych obszarów przez zabudowę).
4. FILTRACJA, OMÓWIĆ CZYNNIKI. Współczynnik filtracji zależy od filtrujących własności ośrodka skalnego, przede wszystkim oduziamienia oraz od fizycznych własności filtrującej cieczy tj. lepkości i sprężystości, ciężar właściwy, temperatura.) Metody oznaczania wsp. filtr.: - wzory empiryczne; laboratoryjna; bezpośr pomiaru prędk, próbnego pompowania; studni i dołow chłonnych; geofizyczna. I-polowa, II - empiryczna; III - laborat.
5. SCHEMAT HANTUSHAIWALTONA. Hantusha - dotyczy sytuacji, gdy warstwa wodonośna przykryta jest w stropie osadami słabo lub półprzepuszcz. A więc ma charakter półnaporowy, lub półnapięty. Powyżej występuje warstwa wodonośna o swob. zwierciadle, z której następuje przesączanie do eksploatownej warstwy wodonośnej. W rozwiązaniu tego schematu przyjmuje się: - ilość wody pochodzącej z przesączania jest stała i proporcjonalna do depresji w studni. - wsp. pojemności sprężystej (3 warstwy półprzepuszczalnej jest dużo mniejszy, niż półnaporowej; - przepływ jest pionowy w warstwie połprzep. I pozniomy w połnap. Waltona -analogiczny do przyjętego w metodzie punktu arbitalnego Theisa, różnica polega na tym, że zamiast jednaj krzywej wzorcowej dysponujemy całą ich rodziną Korzystamy z krzywych wzorcowych odwróconych ??? dokończyć
6. STREFY OCHRONY WÓD. - Zespół czynników związanych z ochr. Wód podziemnych: -środki zapobiegawcze - środki legislacyjne - przepisy odnoszące się do wód podziemnych, - środki techniczne.
7. PODZIAŁ ZASOBÓW HYDROGEO. - Podział zasobów: - naturalne- statyczne, odnawialne. - sztuczne, naturalne: formują się pod wpływem czynników przyrodniczych, naturalnych, (infiltracja, opady atmosferyczne, sztuczne- powstają w wyniku zabiegów hydrotechnicznych, statyczne - całkowita ilość wody wolnej zawartej w warstwie wodonośnej traktowana jakby bez ruchu. Qs=h-F-p.h-miąższość warstwy (wysokość słupa wody). - dynamiczne ilość wody, która przepływa przez przekrój poziomu wodonośnego, lub zbiornika wyrażona w jednostce objętości na jednostkę czasu. Kryteria służące do podziału: - dynamika wód podziemnych - warunki zanikania i odnawiania - znaczenie gopspodarcze; - znaczenie gopsodarcze; - aspekt przestrzenny.
8. WARSTWA WODONOŚNA - zbud. Ze skał, które mogą gromadzić wodę przyjmować i oddawać w wyniku działania siły ciężkości. Może to być zespół warstw wypełnionych wodą wolną. Aby możliwe było akumulowanie i przewodzenie wody wolnej skałą musi wykazywać: porowatość; (szczelinowatość, krasowatość,); - przepuszczalność hydrauliczną (wodoprzepuszczalność) - zdolność do przewodzenia wody wolnej w przyp. Róż. ciśnień. Miarą przepuszczalności jest wsp. filtracji.
9. WODY ARTEZYJSKIE SCHEMAT. Wody wgłębne wykazują często cechy artezyjskie. Dzieje się to gdy zwierciadło statyczne stabilizuje ponad powierzch. terenu (rys.).
10. PUNKT ARBITRALNY Wykorzystał on analogię między przepływem wody podziemnej i przewodnictwem cieplnym. Wykres doświadczalny s=f(t). wykazuje geom. podobieństwo do