Komputerowe sieci lokalne
1. Ogólne wiadomości o sieciach komputerowych i ich podział.
Połączenie komputerów w baki sposób, że mogą mieć one wspólny dostęp do danych i urządzeń zewnętrznych (peryferyjnych), nazywamy siecią komputerową.
Sieci klasyfikuje się według maksymalnego dopuszczalnego obszaru: sieć lokalna LAN (local area network) obejmująca zwykle budynek liił grupę sąsiednich budynków, zwana również okablowaniem strukturalnym; sieci kampusowe - obejmujące wiele grup budynków np. budynki wydziałów, domy studenckie lub laboratoria jednej uczelni; metropolitalne, miejskie MAN (metropolitan area network) - sieci obejmujące swym zasięgiem miasto; sieć rozległa WAN (wide area network) łącząca komputery rozproszone na większym obszarze lub łącząca rozsiane po kraju lub świecie oddziały danego przedsiębiorstwa.
Sieci możemy również podzielić według konfiguracji, czyli tego, w jaki sposób komputery zostały ze sobą połączone: sieć pierścieniowa, magistralowa, gwieździsta. Rodzaje połączeń nazywamy topologią sieci.
Istnieje jeszcze jeden sposób określenia rodzaju sieci zależny on od bego czy dana sieć posiada serwer, czy nie. Serwerem może być wydajny komputer klasy PC lub komputer typu mainframe. Jest to duża maszyna zawierająca wiele procesorów, która charakteryzuje się bardzo dużą mocą obliczeniową oraz szybkim przetwarzaniem danych. Jeśli sieć posiada serwer lub kilka serwerów mówimy o sieciach z wydzielonym serwerem. Charakteryzują się one scentralizowanym działaniem oraz wymagają administrowania. Dzięki temu są bezpieczniejsze i stabilniejsze. W bego rodzaju sieciach kompubery dzielimy na serwery i komputery spełniające rolę tzw. klientów, dlatego często nazywamy je sieciami typu klient-serwer. Wadą tego rodzaju sieci są duże koszty związane z zainstalowaniem i obsługą. Najdroższe jest oprogramowanie, w które musimy wyposażyć serwer. Również koszty obsługi owych sieci są dużo wyższe. Wynika bo z potrzeby zatrudnienia wyszkolonego pracownika specjalnie do administrowania i obsługi sieci. Istnieją również sieci typu każdy-z-każdym, które charakteryzuje się brakiem serwerów oraz nieustrukturalizowanym dostępem do zasobów sieci. Wszystkie urządzenia takiej sieci są zdolne do bezpośredniego pobierania danych, programów i innych zasobów. Każdy komputer pracujący w takiej sieci jest równorzędny w stosunku do każdego innego, w sieciach tego typu nie ma hierarchii.
Pomiędzy poszczególnymi komputerami w sieci istnieje możliwość wymiany informacji oraz dzielenie jej zasobów. Transmisja danych pomiędzy wszystkimi urządzeniami odbywa się przy wykorzystaniu przewodów (miedzianych, światłowodów) liis systemów zapewniających transmisje bezprzewodową (podczerwień, fale radiowe, mikrofale, transmisja sabelitama). W sieciach LAN najczęściej wykorzystuje się kable miedziane - kable koncentryczne i tzw. skrętki.
2. Elementy składające się na sieć komputerową.
W sieci występują składniki sprzętowe, takie jak: komputery, karty sieciowe, okablowanie, koncentratory i inne. Urządzenia te zapewniają poprawną pracę sieci i współpracę między poszczególnymi jej elementami.
Bardzo ważną częścią sieci są karty sieciowe (NIC - network interface card), zainstalowane w każdym komputerze. Karty sieciowe służą nie tylko do połączenia ze sobą komputerów. Ich podstawowym zadaniem jest ustalenie warunków łączności obowiązujących w danej sieci, takich jałc szybkość transmisji i rozmiaru przesyłanych danych. Karta sieciowa łączy komputer z resztą sieci. Umożliwiają jej to dwa interfejsy: jeden do połączenia z siecią za pomocą skrętki (skrótowo oznaczany: UTP) lub przy użyciu kabla koncentrycznego (skrótowo oznaczany: BNC); drugi interfejs, do połączenia z komputerem, mogą nim być: ISA (EISA), PCI, PCIM/CIA, USB.
Dyski twarde, plotery, drukarki (urządzenia peryferyjne), modemy i wszystkie inne urządzenia udostępniane w sieci, razem z danymi na nich zgromadzonymi nazywamy zasobami sieciowymi. W sieciach z wydzielonym serwerem do zarządzania zasobami służy właśnie serwer.