3582324101

3 cechy przestrzeni w gospodarce przestrzennej:

/.Publiczny charakter- pojmowanie przestrzenne jako dobro publiczne.

Ogolnodostepnosc dla społeczeństwa, swoboda korzystania z jej właściwości (nie można w dowolny sposób zagospodarować własnego terenu musimy mieć na względzie dobro publiczne, zgodnie z lokalnie obowiązującym ładem przestrzennym

-mamy ściśle określone prawo własności oraz normy i reguły życia społecznego(musimy to wziasc pod uwagę)

-jest to po to aby unikać konfliktów, zapobiegać konfliktom funkcjonalnym miedzy rożnymi użytkownikami

2. Ograniczoność- przestrzeń jako unikatowy zasób (nie ma dwóch takich samych przestrzeni o takich samych wartościach), monopol naturalny ziemi.

Oznacza to istnienie pewnych granic (wielkość, kształt, pojemność) których z określonych względów nie należy przekraczać w procesie zagospodarowania przestrzennego. Chodzi o ograniczenia powierzchni zabudowy oraz intensywność i gęstość zabudowy .

-    trzeba określić procent zabudowy na działce (np. 5 % zabudowania)

-    określamy jak gęsto stawiamy budynki:

na terenach miejskich -> możemy gęściej i wiecej budynków postawie

na terenach wiejskich -> budynki stawiamy w większym roproszeniu

-rozparcelowujemy wieksze działki na terenach pozamiejskich; w pobliżu parków, obszarów zielonych stawiamy domy o charakterze rezydencjonalnym np. 400 m^A2 na działkach o rozmiarach np. 2000-5000 m^A2 zachowując przy tym walory środowiska przyrodniczego,

-tereny pod przemysł również działki wielkopowierzchniowe powinny być zaplanowane zgodnie z tymi zasadami,

-w obszarach centralnych(o wysokiej rentowności, czyli wysokich cenach ziem) budujemy budynki wyższe aby uzyskać większa przestrzeń, nie zwiększamy gęstości zwiększając jednocześnie przestrzeń, nazywamy to przechodzeniem z poziomego w pionowy system