3582325901

ŹRÓDŁA PRAWA UNIJNEGO —* Akty prawa pierwotnego:

-pisanego

-niepisanego

—► Akty prawa wtórnego

-rozporządzenia

-dyrektywy

-decyzje

-zalecenia i opinie

—*■ Zasady wynikające z orzecznictwa ETS i sądu I instancji AKTY PRAWA WTÓRNEGO -* ROZPORZĄDZENIA:

Stosowane bezpośrednio i wiążą we wszystkich częściach. Nie jest potrzebny żaden akt implementujący, organy krajowe przy rozstrzyganiu spraw zobowiązane są do powołania tego rozporządzenia jako podstawę rozstrzygnięcia.

DYREKTYWY:

Nie mają swojego odpowiednika w naszym porządku prawnym. Wiążą tylko państwa i organy państw członkowskich, nie wiążą osób fizycznych ani prawnych. Akty wymagające odpowiedniego wprowadzenia do porządku prawnego —> implementacja albo dyspozycja. Wiążą co do skutku czy też celu, a sposób jego realizacji pozostawia się do wyboru państwa członkowskiego.

Nie uwzględnia się specyficznych warunków, konstrukcji, terminologii.

Organ rozstrzygający nie rozstrzyga na podstawie dyrektywy, ale normach prawa krajowego, które zostały wyprowadzone z tej dyrektywy.

Sytuacja kiedy ustawodawca się nie popisze, albo nie implementuje dyrektywy [lista ta jest bardzo długa, często robi się to po przekroczeniu terminu], albo zostaje źle zaimplementowana. Zasada bezpośredniego skutku dyrektywy - wypracowana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Co do zasady wywierają skutek pośredni, jeżeli zostaną źle bądź wcale zaimplementowane mówimy o skutku bezpośrednim.

Państwo ponosi za to stosowną odpowiedzialność. Płacą za to jednak wszyscy obywatele.

Jej postanowienia muszą być precyzyjne i przejrzyste, jako drugi warunek wskazuje się bezwarunkowość przepisu, bezskuteczny upływ terminu. Warunek czwarty —> prawa jednostki, których może dochodzić od państwa.

DECYZJA

Akty mogące mieć różnych adresatów. Adresatem decyzji może być osoba prawna, fizyczna, państwa. W zależności od adresata mają różny charakter.

Jeżeli adresowano decyzje do państwa członkowskiego —»■ konieczność implementacji [podobna do dyrektywy]

Jeżeli adresatem jest osoba prawna i fizyczna —» akt o charakterze indywidualnym. ZALECENIA I OPINIE

Brak charakteru wiążącego, mogą zalecać jakieś rozwiązania, opiniować sposób zachowania. ZASADY WYNIKAJĄCE Z ORZECZNICTWA ETS

STOSOWANIE PRAWA UNIJNEGO: