3582327069

Data: 13.05.2009r.	Środa 12.:	.5-16.00
1.    Magdalena Parzych 2.    Rafał Buga	Ocena z przygotowania:	Ocena ze sprawozdania:
Prowadzący: Mgr inż. Maciej Zawadzki	Podpis prowadzącego:

Badanie kinetyki reakcji inwersji sacharozy

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zbadanie kinetyki reakcji inwersji sacharozy, wyznaczenie stałej szybkości reakcji w rożnych temperaturach oraz wyznaczenie energii aktywacji

2. Opis metody

Inwersja sacharozy zachodzi zgodnie z równaniem;

+

+

H

Sacharoza w formie sprofanowanej (Sł-f)

+

H

S+HU- >SH*    (1)

Sacharoza w formie sprofanowanej (Sl-f)    Glukoza (G) Fruktoza (F)

co można ująć schematycznie:    ,

SH*+H₂0—&->G+F+H* (2)

Pierwszy etap przebiega szybko, zaś drugi jest procesem powolnym. On to właśnie decyduje o szybkości reakcji.

Stałą szybkości reakcji wyznaczymy metodą Guggenheima. Po wykonaniu pomiarów w danej temperaturze szacujemy wielkość A. Jest to czas, w którym reakcja przebiegła co najmniej połowicznie. Stalą szybkości wyznaczamy wykorzystując zależność: ln{or(t) — cc(t+A)} = —kt +const., gdzie pomiary a i OL' wykonane są w odstępie czasu A, zaś a={3cl, gdzie „c" jest stężeniem roztworu, „1" długością drogi światła w roztworze substancji optycznie czynnej, zaś {3 skręcalnością właściwą danej substancji. W celu wyznaczenia stężenia substancji optycznie czynnej korzysta się z zależności stężenia i kąta skręcenia substancji optycznie czynnej.

Roztwory związków optycznie czynnych (np. sacharoza, fruktoza, glukoza) posiadają właściwości skręcania płaszczyzny polaryzacji światła. Zmiany stężeń reagentów można śledzić obserwując skręcalność optyczną roztworu w czasie. Wykorzystuje się przy tym fakt, że sacharoza jest optycznie prawoskrętna powstająca glukoza również, natomiast fruktoza w

1