3582328277

WEWNĘTRZNA PREZENTACJA DANYCH W KOMPUTERZE

Komputery budowane są w oparciu o elementy elektroniczne, w których można wyróżnić dwa stany:

1)    przepływ prądu lub jego brak

2)    namagnesowanie pola w jednym kierunku lub przeciwnym To zdecydowało o wyborze przedstawiania danych w komputerze za pomocą dwóch wyróżnionych stanów: 0-1 (umownie określanych jako bity). Alfabet to zazwyczaj:

26 liter, 10 cyfr, 20 znaków specjalnych (łącznie 56 znaków). Każdy znak jest reprezentowany przez ciąg symboli binarnych.

Wyznaczając N:    2^N > 56

Uzyskujemy liczbę równą 6 bitom- jako najmniejszą długość ciągu, przy którym można jednoznacznie przedstawić 56 znaków (ten sposób kodowania stosowano na IBM 1401 i IBM 7040).

Wkrótce zaczęto stosować kod 8- bitowy, dający 256 kombinacji, bo 2⁸ = 256. Jednostkę o długości 8 bitów nazwano bajtem.

Rozwój informatyki (komputerów) wymagał ujednolicenia systemów kodowania informacji. Kod ASCII (opracowany przez Amerykański Instytut Normalizacji) to system zapisu w pamięci komputera podstawowych znaków graficznych i poleceń sterujących. 1 znak = 1 bajt

Kod ASCII przyporządkowuje znakom do zapisu informacji liczby od 0 do 255.

1-31    - kody sterujące

32 - 126    -* litery, cyfry, znaki specjalne

127 - 255    -* nietypowe znaki (np. Ą , Ł itp.), różne w różnych krajach

Ponieważ kod ASCII pozwala na zapisywanie cyfr, można nim zapisać również dowolną liczbę (sposób jednak mało efektywny).