Budowa pierwotna korzenia.
Na szczycie każdego korzenia znajduje się merystem, który powoduje nieograniczony wzrost tego organu na długość oraz wytwarza tkanki składające się na jego budowę pierwotna. W młodym, rozwijającym się korzeniu możemy wyróżnić 4 strefy: czapeczkę, pramerystem, strefę wzrostu na długość i strefę różnicowania.
Czapeczka ( kalyptra) - znajduje się na szczycie korzenia i tworzy jakby kołpak osłaniający delikatna tkankę merystemu wierzchołkowego. Zbudowana jest z tkanek miękiszowych często zawierających duże ziarna skrobi. Komórki zewnętrzne ulęgają wciąż niszczeniu i ścieraniu w miarę jak rosnący korzeń przeciska się miedzy cząsteczkami gleby. Na ich miejsce ciągle są produkowane nowe komórki miękiszowe.
Pramerystem - składa się z mniej więcej jednakowych komórek o charakterze embrionalnym, z których jedna lub więcej są komórkami inicjalnymi. W pramerystemie odbywają się intensywne podziały komórkowe. Wyjątek stanowi tylko bezpośredni rejon komórek inicjalnych, w którym podziały nie są zbyt częste i który nazwany został, dlatego centrum spoczynkowym pramerystemu.
Strefa wzrostu na długość - Jest to strefa merystematyczna, w której odbywają się intensywne podziały komórkowe, równocześnie zaś, w miarę oddalania się od pramerystemu, komórki rosną zwiększając swe objętości.
Strefa różnicowania ( włośnikowa) - strefa wzrostu na długość stopniowo przechodzi w strefę różnicowania, w której korzeń zbudowany jest już z tkanek stałych. Charakterystyczny układ tych tkanek, powstających w wyniku działalności merystemu wierzchołkowego, nazywamy budowa pierwotna korzenia.
Praskórka różnicuje się tu w skórkę korzenia ( epiderma=epiblema=ryzoderma). Liczne komórki skorki korzeniowej wytwarzają tu włośniki, stad strefa ta nosi również nazwę włośnikowej. Młoda skorka korzenia, a zwłaszcza jej komórki wlosnikowe, stanowią, tkankę chłonną ( absorpcyjna) rośliny, przez którą odbywa się wnikaniem wody i soli mineralnych z roztworu glebowego.
Pod skorka występuje dość gruby cylinder tkanki miękiszowej, tworzący korę pierwotna. Komórki kory pierwotnej są żywe i cienkościenne, a miedzy nimi występuje dość znaczne przestrzenie międzykomórkowe. Najbardziej wewnętrzna warstwa komórek kory pierwotnej tworzy endoderme, inaczej śródskómie. W endodermie komórki ściśle do siebie przylegają i maja charakterystyczna budowę ścian. Właśnie tu występują pasemka Casparyego, biegnące dookoła komórki.
Pasemka Casparyego utworzone są z materiału innego niż reszta ścian, stwierdzono na nich obecność ligniny a często także suberyny.
Na endodermie kończy się kora pierwotna. Wszystkie tkanki znajdujące się wewnątrz cylindra tworzonego przez endoderme stanowią walec osiowy, czyli Stelę. Najbardziej zewnętrzna tkanka walca osiowego jest cylinder okolnicy, zwanej inaczej perycyklem.
Okolnica składa się z jednej lub kilku warstw komórek miękiszowych, czasami występują komórki sklerenchymatyczne. Wewnątrz cylindra okolnicy występuje wiązka przewodząca w