LĘK I AUTONOMIA EGO - neopsychoanaliza
Czy każda osobowość jest neurotyczna?
Teoria Karen Horney
Rozwój osobowości jest zdeterminowany przez czynniki interpersonalne, społeczne i kulturowe, odrzucenie determinizmu genetycznego. Osobowość zależy od jakości wczesnych kontaktów interpersonalnych:
-jak silny jest lęk podstawowy -jak dziecko sobie z nim radzi
Lęk podstawowy - poczucie izolacji i bezradności w świecie odbieranym jako wrogi.
Troskliwa opieka rodziców przyczynia się do redukcji lęku, którego skutki nie utrwalają się wówczas w postaci neurotycznych mechanizmów. Dzieci doświadczające zbyt mało ciepła i opieki są szczególnie narażone na lęk podstawowy, występuje u nich eskalacja bezradności i lęku, wskutek czego dziecko zaczyna żywić wobec rodziców uczucie wrogości (urazy, zazdrości i złości). Rodzice postrzegani są przez dziecko jako wielcy, wszechmocni. Niezmiennie potrzebując ich opieki i miłości, a jednocześnie doświadczając frustracji dziecko odczuwa nasilającą się wrogość - obok lęku podstawowego pojawia się lęk wtórny - przed własną agresywnością i możliwymi skutkami utraty nad nią kontroli. Dziecko jednocześnie kocha i nienawidzi, pragnie bliskości i odczuwa złość. Patologiczne przywiązanie lub odtrącanie świadczy o manifestacji neurotycznych konfliktów w związku z zachwianym poczuciem bezpieczeństwa.
Lęk pierwotny i wrogość prowadzą do utraty kontaktu z Ja. Twory się Ja idealne, które stanowi jedynie namiastkę tożsamości.
Nie ma wglądu we własne uczucia, motywy i zdolności, ma miejsce utrata kontaktu z potencjałem rozwojowym, pojawia się kompulsywna potrzeba bezpieczeństwa. Utrata kontaktu z samym sobą łączy się z przyjęciem jednej z trzech postaw:
- ku ludziom - wyparcie wrogości
- przeciw ludziom - wyparcie miłości
- od ludzi - wyparcie miłości i wrogości Ku ludziom
Ja idealne - nasilona potrzeba akceptacji i miłości, unikanie konfliktów.
Przeciw ludziom
Zachowania agresywne, ekspansywne, roszczeniowe, wykluczenie możliwości nawiązania pozytywnej więzi emocjonalnej. Świat jest wrogi i pełen rywalizacji. Ja idealne - omnipotencja i kontrola nad otoczeniem.
Od ludzi
Wycofanie się z relacji interpersonalnych i rywalizacji z innymi. Osoba zdaje się ufać tylko sobie, zachowuje niewzruszony stosunek do świata, stoi z boku i obserwuje. W samotności buduje swą autonomię i doskonałość, wiedze życie pozbawione emocjonalnego ciepła i zaangażowania. Chłodną i krytyczną postawę przyjmuje również wobec siebie. Ja idealne zmierza w kierunku perfekcji i niezależności od otoczenia.
Neurotyczność postaw
W normalnych warunkach postawy powinny być dobierane elastycznie. Postawy mają charakter neurotyczny, gdy przestają pełnić funkcje adaptacyjne i wykazują cechy nienasycenia, nierealistyczności i nieefektywności.
Przykłady neurotycznych potrzeb dla postawy ku ludziom:
- uczucia i uznania
- partnera, który weźmie w swe ręce życie danej osoby
- zamykania swego życia w wąskich granicach
Przykłady neurotycznych potrzeb dla postawy przeciw ludziom:
- władzy
- wykorzystywania innych
- prestiżu
Przykłady neurotycznych potrzeb dla postawy od ludzi:
- osiągnięć
- samowystarczalności i niezależności
- perfekcji i nienaruszalności