III okres 1790- 1809 .Wiedeński
• Związek z nowoczesną kulturą mieszczańską Londynu -12 symfonii Londyńskich (numery 93-104) napisanych na zamówienie Johanna Salomona
• duża, dobrze przygotowana orkiestra
• pogłębienie dualizmu tematycznego
• bogata technika przetworzeniowa
• w 1791 r. Uniwersytet Oxfordzki nadał Haydnowi tytuł doktora honoris causa. Z tej okazji wykonano podczas uroczystości symfonię, nazwaną później Oxfordzkq.
W tym okresie powstaje m.in.:
• 94 symfonia G-dur Z uderzeniem w kocioł
• 100 symfonia G-dur Wojskowa
• 101 symfonia D-dur Zegarowa
• Kwartety: op. 71, 74, 76, 77
• Oratoria Stworzenie świata i Pory roku
• 6 wielkich mszy (w sumie 14 mszy + dużo utworów religijnych)
Twórczość instrumentalna:
104 symfonii + 4 symfonie koncertujące
ok. 100 kwartetów + tria smyczkowe, fortepianowe, barytonowe, sonaty na skrzypce i fortepian
52 sonaty fortepianowe
wariacje
capriccia
Twórczość wokalno-instrumentalna:
oratoria: Stworzenie świata, Pory roku. Powrót Tobiasza, 7 słów Chrystusa na krzyżu
opery
pieśni
muzyka religijna np. 14 mszy, motety
1. Haydn pisze wszystkie gatunki muzyczne, ale najważniejsze są jego symfonie i kwartety
2. H. działa na przełomie stylu barokowego, galant i klasycznego. Jego zasługą jest przełamywanie barokowych pozostałości (b.c., ewolucjonizm) i kształtowanie klasycznego cyklu i formy sonatowej oraz klasycznej orkiestry.
3. W początkowej twórczości nawiązuje do szkoły starowiedeńskiej - pogodny charakter, silne kontrasty, wpływy muzyki ludowej i tanecznej.
4. Większość utworów pisana jest na zamówienie, dla konkretnej orkiestry, dlatego jego orkiestra jest tak zróżnicowana.
5. Jego symfonie londyńskie stają się punktem wyjścia dla symfonii Beethovena
12