7409432149

Projekty, które pokazano w zurnalu to typowe zestawy mebli o formach sprzętów z lat trzydziestych. Toteż dają one możliwość wyciągnięcia ogólnych wniosków co do preferencji odbiorców pod względem wyglądu poszczególnych wnętrz, jak i rodzajów mebli je wypełniających. Dla wszystkich prezentowanych sprzętów charakterystyczne są duże kubiczne bryły mebli skrzyniowych z zaokrąglonymi narożami. Meble szkieletowe mają proste słupowe nogi czasami zagięte tukiem, czasami pod kątem prostym, i uzupełnione kulą. Elementem zdobniczym, który dominuje, jest rysunek okleiny.

Komplety sypialmane, zazwyczaj fornirowane czeczotką brzozową lub jesionem, składają się najczęściej z łóżka długości od 180 do 200 cm. dużej trzydrzwiowej szafy powyżej dwóch metrów szerokości (nawet 240 cm), bieliźmarki. szafek nocnych, stolika. toaletki, pufa. (raz pojawia się krzesło). Bieliźniarki są zamykane małymi drzwiczkami przedzielonymi szufladami. Blaty małych stolików, okrągłe, nie przekraczają 80 cm średnicy. Charakterystycznym sprzętem w sypialni była toaletka, której forma wraz z upływem czasu uległa przemianie. Nie są to - jak znane w XIX stuleciu - małe stoliki o prostokątnych blatach z przymocowanym niedużym lusterkiem. Proporcje tego mebla zmieniają się całkowicie: bardzo duże lustro, obejmujące całą postać stojącego człowieka (160-180 cm), jest najczęściej jednorodną całością z niewysoką szafeczką podzieloną na szereg małych szufladek lub otwartych półeczek.

Zamieszczone w Żurnalu meblowym projekty jadalni są utrzymane w podobnej do sypialni stylistyce i składają się z bufetu, bufetu pomocniczego, stołu, fotela, krzesła, czasami w wersji luksusowej pojawia się witryna, nazywana obecnie „serwantką". Regułą jest dominujący w zestawach mebli do jadalni stół. często rozkładany, z okrągłym blatem o średnicy od 120 do 140 cm.