1109145770

Tabela. 1. Wymiar i formy przedmiotu TMM w poszczególnych okresach działalności na studiach dziennych PL.

Okres	1970	1975	1985	1990	2001	od
Forma zajęć	-rl974	-j-1984	•fl989	-r2001	-r2008	2009
Wykłady	45 ')	30	30	15	15 ²)	15 ³)
Ćwiczenia	-	15	15	15	15 ²)	30 ³)
Laboratorium	-	-	15	15	-	-
Egzamin	-	E	E	-	-	E

') Wyłącznie na studiach wieczorowych;

²) Przedmiot obieralny;

³) Przedmiot obowiązkowy na studiach II stopnia - „Modelowanie wspomagające projektowanie maszyn (TMM) '.

Program wykładów obejmuje tradycyjnie tematykę uznawaną za kanon przedmiotu przez autorów najpopularniejszych podręczników. Zachowano podział na trzy zasadnicze działy: strukturę, kinematykę i dynamikę, a w ich ramach wyróżniono zagadnienia analizy i syntezy. Omawia się głównie metody, mające największe walory dydaktyczne, a także metody o charakterze komputerowym, wykorzystywane w tworzeniu oprogramowania do analizy i syntezy mechanizmów.

W ramach działu struktura omawia się klasyfikację członów, par i łańcuchów, zapis struktur, modelowanie, ruchliwość układów, grupy strukturalne, analizę i syntezę struktur oraz wpływ doboru struktury na własności kinematyczne i dynamiczne mechanizmu. W kinematyce omawia się analizę czworoboku przegubowego, metody analityczne i graficzne analizy położeń, prędkości i przyspieszeń mechanizmów dźwigniowych płaskich oraz analizę kinematyczną przekładni zębatych. Analiza dynamiczna obejmuje zagadnienia obciążeń i kinetostatyki oddziaływań w węzłach łańcucha, a także