1300739424

Zagadnienia programowe „urządzeń i systemów mechatronicznych” są złożone i należą do różnych dziedzin techniki.

W celu zapewniania dobrych efektów procesu nauczania-uczenia się przedmiotu nauczyciel powinien dobierać i stosować różne metody:

Metody podające, zwane asymilacją wiedzy. Do metod tych zaliczamy m.in. wykład informacyjny, opis, prelekcję, wyjaśnienie, pogadankę. Planując przedmiotowe zajęcia z pozycji nauczyciela współdziałającego z uczniem, należy przewidzieć konieczność organizacji refleksyjnego kierowania pracą uczniów. Nauczyciel musi zwracać uwagę na to, jak uczeń odbiera jego wypowiedzi.

W celu zapewnienia aktywnego słuchania wykładu nauczyciel musi inspirować pracę myśli, wyobraźni i pamięci uczniów. Dlatego w swoim działaniu dydaktycznym winien przewidzieć wielowarstwowe czynności: zapoznanie z informacją, pobudzenie chęci słuchania, kierowanie uwagą, uświadomienie celu. Urzeczywistniając refleksyjną aktywność uczniów, nauczyciel jednocześnie analizuje na bieżąco swoją pracę. Zmienia treść, tempo wykładu, a nawet metodykę swojego wystąpienia, jeśli pojawią się problemy z odbiorem informacji. Przygotowując swoją prezentację, nauczyciel powinien stosować następujące zasady:

-    zapewnić zrozumienie omawianych treści, uwzględniając ich nowatorstwo i doniosłe znaczenie;

-    dobrać objętościowo odpowiedni materiał, który pomieści w sobie określony temat;

-    wyodrębnić zasadnicze fakty i podkreślić te, które mają największy ciężar gatunkowy, pamiętając, że treść i struktura prezentacji mają być podporządkowane tzw. super-zadaniu;

-    prowadzić zasadniczą myśl od zjawiska do jego sedna; uczniowie powinni sami określić wnioski, za pomocą odpowiednich pytań i uogólnień nauczyciela;

-    lapidarnie i dynamicznie prowadzić rozmowę z uczniami, co sprzyja aktywnemu poszukiwaniu odpowiedzi na poruszany problem;

-    dbać o wyrazistość języka przez dobór słownictwa i tonacji;

-    dbać o właściwy dobór i wykorzystanie środków dydaktycznych.

Metody problemowe polegają na zdobywaniu przez uczniów nowej wiedzy w wyniku złożonych procesów myślowych, takich jak: analiza, synteza, porównanie, abstrahowanie i uogólnianie. Osiągnięcie celu poznawczego i wychowawczego wynika zarówno z działań nauczyciela, jak i działań ucznia, którego należy przekonać o potrzebie działania w określonym kierunku. Jest to możliwe wówczas, gdy nauczyciel będzie rozumiał cel jako efekt rozwoju osobowości ucznia, inaczej mówiąc, będzie potrafił zainteresować go problemem, wywołać potrzebę zmian zachowania itp.

13