1060440669

Komitetu ds. Resuscytacji (ILCOR - International Liaison Committee on Resuscitation) skupiającego przedstawicieli Narodowych Komitetów do Spraw Resuscytacji z Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Ameryki Łacińskiej, Afryki Południowej, Australii i Nowej Zelandii, spowodowało stworzenie kierunku postępowania dotyczącego wprowadzenia zmian w zakresie standardów i oparcia się na podstawach naukowych. Ponadto zadaniem tego komitetu było i jest opracowanie ujednoliconych i uproszczonych algorytmów dotyczących postępowania w stanach zagrożenia życia⁷.

Podsumowując, już od najdawniejszych czasów ludzie starali się zapobiegać chorobom i zaopatrywać rany, których doznawali podczas polowań i walk z wrogami. Pierwsze sposoby udzielania pomocy w urazach wynikały z obserwacji świata natury. Z czasem zmienił się charakter zagrożeń. Lokalne konflikty zbrojne przemieniły się w wojny. Współczesne doświadczenia wojskowe potwierdziły korzyści, jakie niesie rannym natychmiastowa pierwsza pomoc połączona z szybką ewakuacją do ośrodków zapewniających pełną specjalistyczną pomoc medyczną.

1.2. Geneza problemu

Pierwsza pomoc nie jest nauką ścisłą, a więc nie do uniknięcia są ludzkie błędy i okoliczności będące poza naszą kontrolą. Musimy pogodzić się z tym, że niezależnie od poprawności swojego postępowania i dokładania wszelkich starań poszkodowany może reagować wbrew oczekiwaniom, a nawet umrzeć. Niektóre choroby nieuchronnie kończą się śmiercią, nawet przy opiece lekarskiej. Jeśli ze swej strony dołożymy wszelkich starań, zrobimy wszystko co uznamy za właściwe, nic nie będzie obciążało naszego sumienia. Trzeba postępować zawsze ze złotą maksymą "primum non nocere" - po pierwsze nie szkodzić. Musimy także przyjąć zasadę skalkulowanego zagrożenia życia. Zawsze wybieramy takie postępowanie, które będzie korzystne dla większości poszkodowanych. Nie wolno natomiast zastosować jakiejś niepewnej metody, tylko po to, żeby zrobić cokolwiek.

Udzielanie pierwszej pomocy może być niebezpieczne dla ratownika. Zawsze trzeba pamiętać o własnym bezpieczeństwie. Nie narażać się na ryzyko podejmując jakieś bohaterskie akcje w sytuacji zagrożenia. Podczas udzielania pierwszej pomocy zawsze istnieje ryzyko bezpośredniego kontaktu z płynami ustrojowymi, wydzielinami i wydalinami poszkodowanego: przez co może dojść do zarażenia wieloma chorobami przenoszonymi tymi drogami np. wirusowe zapalenie wątroby, wirus HIV - dlatego podczas wykonywania wszelkich czynności