Treści programowe |
Semestr 1: Ogólna charakterystyka komputerowego systemu operacyjnego .Windows XP”, urządzenia współdziałające z komputerem (skaner, drukarka, zewnętrzne nośniki pamięci, itp.), praca z elementami programu Microsoft Office, Internet. Semestr 2: Ogólna charakterystyka programów edytorskich do pisania nut Encore, Sibelius i innych. Możliwości techniczne programu edytorskiego Encore, pisanie nut przy użyciu myszy i klawiatury, tworzenie partytury, zapis wielogłosowy, obróbka tekstu muzycznego. |
Metody oceny |
Ocena bieżąca, test |
Forma zaliczenia |
Semestr 1: ocena I Semestr 2: ocena |
Zalecane lektury i materiały pomocnicze |
P. Wróblewski, ABC komputera; M.Hłond i J. Pichura, Edytorskie Programy Muzyczne „Musie Time Deluxe oraz Score Periekl 2.0; M.Hłond, Sibeiius 4. |
PRZEDMIOT: HARMONIA Z ĆWICZENIAMI
semestr | 2 |
Formuła I wykład I Liczba godzin I 1 I Liczba godzin 15 I Typ I obowiązkowy przedmiotu | ćwiczenia | w tygodniu | 1 | w semestrze 15 | przedmiotu | |
Punkty ECTS |
Semestr 2-2 punkty |
Wykładowca/y |
dr Anna Grajpel, dr Maryla Renat |
Wymagania wstępne |
Zaliczenie przedmiotu zasady muzyki |
Cele nauczania |
Utrwalenie i poszerzenie wiedzy z dziedziny harmonii klasycznej, doskonalenie praktycznej umiejętności stosowania poznanych środków harmonicznych w zadaniach muzycznych zgodnie z ich potencjałem wyrazowym. Przystosowanie teoretycznej wiedzy harmonicznej do wymagań, jakie napotka absolwent w przyszłej pracy pedagogicznej, instruktorskiej etc. |
Treści programowe |
Akordy triady w postaci zasadniczej i w przewrotach, dominanta septymowa i nonowa, trójdżwięki poboczne, akordy septymowe i nonowe na wszystkich stopniach gamy. Układ wokalny czterogłosowy, układ fortepianowy. |
Metody oceny |
Ćwiczenia w orze na fortepianie: stosowanie różnorodnych połączeń akordów według podanego wzoru, poszukiwanie własnych sposobów zastosowania akordów i ich połączeń, harmonizowanie piosenek dziecięcych i ludowych. Ćwiczenia pisemne: realizacia przebiegów funkcvinvch według oodaneoo wzoru w czterogłosie oraz w innych układach harmonicznych, tworzenie własnych konstrukcji harmonicznych, harmonizacja głosu basowego i sopranowego, harmonizowanie piosenek dziecięcych i ludowych. |
Forma zaliczenia |
Semestr 2: wykład zaliczenie, ćwiczenia ocena |
Zalecane lektury i materiały pomocnicze |
M. Fieldorf, A. Frączkiewicz, Zasady modulacji, PWM 1988; A. Grajpel, Ćwiczenia harmoniczne - w kierunku improwizacji fortepianowej, wyd. WSP Częstochowa 2001; B. Łankowska-Guzy, Harmonia funkcyjna, WSP w Częstochowie 2000; M. Niziurski, Harmonia, PWN Warszawa 1984; K. Sikorski, Harmonia cz. I i II, PWM Kraków 1979; F. Wesołowski , Materiały do ćwiczeń harmonicznych, PWM Kraków 1996; T. A. Zieliński, Problemy harmoniki nowoczesnej, PWM Kraków 1983. |
PRZEDMIOT: HISTORIA MUZYKI
semestr 1,2 |
Formuła I wykład Liczba godzin 1 Liczba godzin 15 Typ obowiązkowy przedmiotu | - w tygodniu w semestrze przedmiotu |
Punkty ECTS |
Semestr 1-2 punkty | Semestr 2 - 2 punkty |
Wykładowca |
dr Wanda Malko |
Wymagania wstępne |
Spełnienie wymogów rekrutacji. |
Cele nauczania |
Ugruntowanie wiedzy z zakresu historii muzyki, w szczególności: chronologii faktów, epok i kierunków stylistycznych, gatunków, form, cech warsztatu kompozytorskiego wybitnych twórców i szkół artystycznych. Nabycie umiejętności stosowania zdobytej wiedzy do analizowania i porównywania utworów, stylów, epok i technik kompozytorskich oraz do samodzielnego przedstawiania i oceniania zagadnień z zakresu historii muzyki. |
Treści programowe |
Semestr 1: Muzyka w kulturze starożytnej Grecji i Rzymu i Izraela. Wpływ kultury starożytnej na muzykę średniowiecza. Chorał gregoriański. Pierwsze formy wielogłosowe w muzyce zachodnioeuropejskiej. Epoka organum, szkoła St. Martial w Limoges, szkoła Notre - Damę, krystalizacja pierwszego stylu w historii muzyki europejskiej - charakterystyka. Ars antigua (geneza motetu, nowe możliwości systemu menzuralnego) i Ars nova (zmiany stylistyczne, motet izorytmiczny) sztuka trecento, środki kompozytorskie (cantus firmus, izorytmia, imitacja) formy (motet, ballada, rondo, yirelai, chace, madrygał, ballata, caccia, msza i części mszalne), główni przedstawiciele (G. De Machaut, F. Landini). Średniowieczna muzyka angielska, jej specyfika oraz twórczość głównego przedstawiciela - J. Dunstable'a. Muzyka zachodnioeuropejska I poł. XV wieku, szkoła burgundzka, technika fauxbourdon - Guillaume Dufay. Muzyka polska średniowiecza -powiązania z kulturą zachodnioeuropejską. Renesans - przemiany stylu i techniki kompozytorskie w twórczości czołowych reprezentantów kolejnych szkół (J. Obrecht, J. Okeghem, J. des Pres, A. Willaert, N. Gombert, O. di Lasso, G. P. da Palestrina, G. Gabrieli), renesansowy cykl mszalny (missa parodia, imitacja, przeimitowanie, polichóralnośc, a'cappella), motet w aspekcie stosowanych środków kompozytorskich i wykonawczych. Świecka muzyka wokalna - formy; frottola, vilanella, canzonetta, madrygał (J. Arcadelt, C de Rore, G. da Venosa, L. Marenzio). |