Nazwa przedmiotu: Klastry przemysłowe a zagospodarowanie przestrzenne | Kod ECTS:
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Instytut Geografii/Wydział Oceanografii i Geografii |
Nazwa kierunku: Gospodarka przestrzenna |
Nazwa specjalności: brak | |
Nazwisko osoby prowadzącej (osób prowadzących): dr Maciej Tarkowski (w. i ćw.) | |
Liczba godzin zajęć: ogółem - 30, w tym: wykład -15 ćwiczenia aud. - 15 |
Liczba punktów ECTS: 2 |
Rodzaj studiów: stacjonarne II stopnia |
Rok i semestr studiów: I rok/ I semestr |
Status przedmiotu: obligatoryjny |
Język wykładowy: polski |
Metody dydaktyczne Ćwiczenia: ćwiczenia w formie konwersatorium z wykorzystaniem metod aktywizujących, projekty indywidualne, aktywność w grupach, studia przypadków |
Formy i warunki zaliczania przedmiotu: Wykład: zaliczenie w formie testu uzupełnień Ćwiczenia: ocenianie ciągłe |
Określenie przedmiotów wprowadzających wraz z wymaganiami wstępnymi: wiedza z zakresu teorii organizacji i zarządzania, modeli w gospodarce przestrzennej, geografii ekonomicznej, ekonomiki miast i regionów, strategii rozwoju jednostek samorządu terytorialnego
Założenia i cele przedmiotu: rozumienie pojęcia klastra i procesów odpowiedzialnych za jego rozwój, znajomość i rozumienie różnic pomiędzy pojęciami klastra a inicjatywy klastrowej, znajomość metod identyfikacji i typologii klastrów, rozumienie mechanizmów powstawania efektów dla zagospodarowania przestrzennego w wyniku funkcjonowania klastrów, znajomość podstaw polityki wspierania klastrów.
Treści programowe:
Ćwiczenia: Korzyści skali i aglomeracji, pojęcie klastra, elementy klastra i podstawowe rodzaje interakcji pomiędzy nimi, historia rozwoju przykładowych klastrów, metody identyfikacji klastrów, typologia klastrów, wewnętrzne i zewnętrzne korzyści funkcjonowania klastrów, wpływ funkcjonowania klastrów na zagospodarowanie przestrzenne, inicjatywy klastrowe, polityka oparta o klastry,
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej:
Podstawowa:
Brodzicki T., Szultka S., 2002, Koncepcja klastrów a konkurencyjność przedsiębiorstw, Organizacja i Kierowanie, nr 4 (110), Warszawa, s.
Grzeszczak J., 1999, Bieguny wzrostu a formy przestrzeni spolaryzowanej, Prace Geograficzne, nr 173, IGiPZ PAN, Warszawa.
Markusen A., 1996, Sticky places in slippery space: A typology of industrial districts, Economic Geography 72 nr 3, s. 293-313.
Martin R., Sunley P., 2006, Deconstructing Clusters: Chaotic Concept or Policy Panacea?, in:. Breschi S., Malerba F., eds., Clusters, Networks and Innovation, Oxford University Press, Oxford.
Olejniczak K., 2003, Koncepcja gron oraz koncepcje bliskoznaczne w teorii i praktyce rozwoju regionalnego, Studia Regionalne i Lokalne, Nr 2 (12), s. 55-76.
Porter M. E., 2003, The Economic Performance of Regions, Regional Studies, Vol. 37.6&7, pp. 549-578 Uzupełniająca:
Krugman P., 1991b, Geography and Trade, MIT Press, Cambridge Mass.
Bergman, E. M., Feser, E. J., 1999, Industrial and regional clusters: concepts and comparative aplications, Regional Research Institute, West Virginia University.
Fujita M, Thisse J-F (2002) Economics of agglomeration: Cities, industrial location, and regional growth. Cambridge University Press, Cambridge MA
Krugman P., 1995, Development, Geography and Economic Theory, MIT Press, Cambridge Mass.
Umiejętności i kompetencje:
Umiejętności: analizowania, stawiania pytań, dokonywania syntezy, wyciągania wniosków, krytycznej oceny, komunikowania się w grupie, samokształcenia, umiejętność wykorzystania wiedzy dotyczącej klastrów w wyjaśnianiu mechanizmów kształtowania struktur przestrzennych; umiejętność wyboru i zastosowania w gospodarce przestrzennej zagadnień polityki opartej o klastry.
Kompetencje: samodzielność, krytycyzm, niezależności myślenia Kontakt: dr Maciej Tarkowski - geomt@ug.gda.pl