Hegemonia Francji w Europie w latach 1807 - 14. Przyczyny jaj załamania .




Hegemonia
Francji w Europie w latach 1807 - 14 .Przyczyny jaj załamania .

W 1807 r. pod hegemonią Francji w
sposób pośredni lub bezpośredni znalazły się następujące
kraje: Belgia, Holandia, kraje niemieckie zrzeszone w związku
reńskim, Włochy, pobita i upokorzona Austria, Prusy. Księstwo
Warszawskie ( najbardziej wysunięty na wschód obszar władzy
Francji . Rosja mocą traktatu z Tylży została zobowiązana do
sojuszu z Napoleonem i przestrzegania zasad blokady
kontynentalnej.

Sytuacja wewnętrzna :

Blokada kontynentalna
niewątpliwie preferowała rozwój gospodarki francuskiej.
Przemysłowcy działający na rynku pozbawionym konkurencji
otrzymywali liczne zamówienia, dzięki czemu możliwy był
wzrost zysków, a także zatrudnienie dla klas pracujących.
Jednak kraje satelickie odczuwały skutki blokady. Również i
niektóre kręgi społeczne Francji były niezadowolone z powodu
zamknięcia granic z Anglią ( towary kolonialne ). Ponadto w
społeczeństwie francuskim dawało się odczuć znużenie
ciągłymi wojnami. Ludzie, którzy zrobili kariery dzięki
rewolucji francuskiej i Napoleonowi bardzo chcieli spokojnie
korzystać ze swych bogactw. Rewolucja jak i Napoleon rozszerzyli
również granice Francji. Do Francji zostały przyłączone
obszary Belgii, Holandii, na płd. - Królestwo Piemontu i
Sabaudii ( nowe departamenty Francji ). Motywacje i cele:
Napoleon w jakiś sposób stał się więźniem blokady
kontynentalnej, albowiem aby blokada była skuteczna, należało
rozciągnąć władzę Napoleona na kraje dotąd neutralne. J
tak: aby zapobiec łamaniu blokady przez sprzymierzoną z Anglią
Portugalię Napoleon musiał rozciągnąć swoje zwierzchnictwo
nad całym Półwyspem Iberyjskim, co wplątało Napoleona w
długą i kosztowną wojnę, w której Francuzi zaczęli ponosić
klęski. Na Pół. Iberyjskim wylądowali również Anglicy pod
dowództwem gen. Artura Welleskya późniejszy lord Wellington )
. W Hiszpanii Napoleon spotkał się z nowym zjawiskiem masowego
oporu w imię wiary i tradycji, a nawet przywiązania do
dynastii. Klęski Napoleona w Hiszpanii ośmieliły Austrię do
ponownego wystąpienia w 1809 r. Wystąpienie to skończyło się
klęską. Francja uzyskała nowe nabytki terytorialne na
wybrzeżach Morza Adriatyckiego tzw. prowincje ilityjskie (?).
Jednocześnie w Niemczech pod wpływem doświadczeń rewolucji
francuskiej i Napoleona zaczęło się budzić poczucie
przynależności narodowej rozumianej jako wspólnota języka i
tradycji. Piewcą niemieckiej dumy narodowej był filozof Fichte.
Pojawiło się pojęcie patriotyzmu ogólno niemieckiego.
Formalnie jedynym państwem poza zasięgiem wpływów
napoleońskich była Rosja. Odczuwała ona dotkliwie skutki
blokady kontynentalnej, a jednocześnie obce jej były idee
rewolucji francuskiej. W 1812 doszło do wojny z Rosją i
słynnej klęski Napoleona, w wyniku której załamał się cały
system napoleoński w Europie. Posłuszeństwo Napoleonowi
wypowiedziały Prusy, Austria . W trakcie bitwy pod Lipskiem 19 X
1819 na stronę koalicji przeszli Sasi. Właściwie jedynym
wiernym sojusznikiem była Polska. W roku następnym działania
wojenne przeniosły się na teren Francji. Po krótkiej kampanii
Napoleon został zmuszony do abdykacji .