matematyki do ekonomji politycznej”. Tymczasem już w latach 30. i 70. XIX stulecia oryginalne koncepcje z wykorzystaniem narzędzi matematyki tworzyli Józef Maria Hoene-Wroński oraz Zygmunt Rewkowski. Celem proponowanego opracowania jest przypomnienie wspomnianych twórców i ich dorobku.
dr Dominika Bogusz Katedra Ekonometrii Uniwersytet Łódzki
Formy wpływu strategii reklamowych na wielkość sprzedaży w firmie monopolistycznej: problemy teoretyczne
W referacie zostanie przedstawiony model opisujący zależność między wielkością sprzedaży a intensywnością reklamy. Podstawą rozważań jest klasyczny model Vidale - Wolfa, w którym wydatki na reklamę są wprost proporcjonalne do wielkości sprzedaży rozważanego produktu. Zjawisko to jest opisane za pomocą deterministycznego zwyczajnego równania różniczkowego. W modelu przedstawionym w artykule, intensywność reklamy jest wprowadzona w sposób nielinowy.
Zostaną zaproponowane trzy alternatywne scenariusze wpływu intensywności reklamy na wielkość sprzedaży. W każdym przypadku zbadane zostaną własności otrzymanego rozwiązania.
mgr Wojciech Bombała
Katedra Matematyki i Cybernetyki
Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu
Zagadnienie maksymalizacji zysku ze sprzedaży w oparciu o model Evansa
Celem artykułu jest prezentacja praktycznego zagadnienia maksymalizacji zysku ze sprzedaży ustalonego dobra. Zysk liczony jest m.in. w oparciu o poniesione koszty. Celem planisty jest maksymalizacja zysku ze sprzedaży w określonym przedziale czasowym. Oczywiście poniesione koszty nie są jedyną zmienną decydującą o zyskach przedsiębiorstwa. Koszt jest wielkością zmienną, zależną od wielkości produkcji, ta z kolei zależy od popytu na wytwarzane dobro. Omawiając klasyczny model Evansa, w którym autor zakłada zależność kosztu od wielkości produkcji oraz równość pomiędzy popytem i wielkością produkcji, przedstawiono analizę jego zgodności z rzeczywistością. Założenie równości pomiędzy popytem a wielkością produkcji jest założeniem sztucznym, aczkolwiek możliwym do zaistnienia w rzeczywistości. W artykule zaprezentowano metody wyznaczania maksymalnej trajektorii zysku wraz z maksymalnym zyskiem, liczonym na koniec okresu planowania, przy założeniu zależności popytu od ceny i jej dynamiki. Odejściem od założeń Evansa jest skonstruowanie modelu, w którym wielkość produkcji danego dobra może się różnić od popytu na nie. Model ten nie różni się znacząco od wyjściowego (dodana została jedna zmienna), jednak opisuje przypadek bardziej zgodny z rzeczywistą naturą popytu.