3833473356

rozbudowywany hydrauliczny system obciążeniowy oraz system pomiarowy (odkształcenia, naprężenia, przyspieszenia), nowoczesna wytrzymałościowa maszyna statyczno-zmęczeniowa ±200T lub 0-400T, specjalistyczne urządzenia do badania charakterystyk zmęczeniowych w warunkach symulacji korozji morskiej, a w okresie późniejszym maszyny do badania dużych belek na zginanie, zinstrumentowany młot spadowy, aż wreszcie w końcu lat siedemdziesiątych zautomatyzowane prototypy maszyn do pomiarów topografii powierzchni sekcji płaskich z wizualizacją komputerową, indukcyjnego nagrzewania prostującego odkształcenia sekcji technologicznie cienkościennych. Założono też system monitoringu TV oraz zbudowano centralę systemów hydraulicznych obsługujących systemy badań zmęczeniowych;

>    duża centrala pomiarowa obsługująca pomiary wykonywane w hali laboratoryjnej poprzez specjalny system pomiarowy;

>    laboratorium technik mikroskopowych oraz elektro mikroskopowych, służące badaniom procesów zniszczenia w strukturze materiału rodzimego i jego połączeń spawanych[2 mikroskopy Tesla (40.000x i 120.000x) oraz duży mikroskop skanujący (do 40.000x), najnowszy mikroskop Neophot (poziomy) i sprzęt preparacyjny oraz najnowszy profesjonalny sprzęt fotograficzny] - łącznie 6 pomieszczeń;

>    laboratorium systemów pomierzania kształtu i wymiarów konstrukcji (sprzęt geodezyjny, także laserowy i światłowodowy oraz jego infrastruktura pomiarowa) - 2 pomieszczenia;

>    laboratorium budowy systemów pomiarowych - łącznie 3 pomieszczenia,

>    warsztat obróbki mechanicznej, warsztat spawalniczy;

>    zewnętrzne i wewnętrzne powierzchnie magazynowe, wyposażone w poziome kołowe i pionowe środki transportu.

>    szatnie, sanitariaty i jadalnia dla personelu laboratoryjnego.

W pracowni C

Kierownik: prof. J.W.Doerffer

(p.o. kierownika mgr inż. Grzegorz Mizgier, późniejszy Dyrektor Administracyjny Wydziału)

Pracownicy: mgr inż. Michał Wilczopolski, później dr inż. (........), mgr inż. Jan Pawlikowski

(.......), mgr inż. Lech Rowiński, później dr i prof.zadzw. P.G., mgr inż. Bohdan Biernacki,

później dr inż., mgr inż. Mieczysław Sompolski, technicy laboranci i pracownicy obsługi:

Andrzej Grudziński (........), Bogdan Szyszko (.........), Władysław Filipowicz (..........),

Tadeusz Tomasiewicz (...........), Tadeusz Tomasiewicz (..........), Kinga Tutak (od.......) Stefan

Urbaniak (.........), Antoni Mielewczyk (.......), Ewa Mielewczyk (........), Jerzy Dziadkiewicz

(........), Waldemar Krajewski (..........), Kazimierz Wewióra (.......), Dariusz Woźniak (.......),

Janusz Hordyński (............), Zbigniew Pląska (........), Andrzej Marchszałek (....).

Pracownia przekształcała się stopniowo w samodzielny Zakład (1988) a następnie Katedrę Technik Głębinowych (1990) (rozwój laboratoriów tego zespołu potraktowany będzie oddzielnie.

W pracowni D

Kierownik: mgr inż., a następnie dr inż. Jerzy Madey

Pracownicy: inż. Lech Gondek, mgr inż., a następnie dr, dr hab., prof. P.G. oraz prof..

tytularny Jan P.Kozłowski (.....), Krzysztof Czerwiński, następnie inżynier, inż. Krystuna

Skierska (.....), mgr inz. Andrzej Niepiekło, mgr inż. Barbara Opolska (....), Urszula Kamińska

(....).

W roku 1990 Pracownia połączyła się organizacyjnie z Pracownią C w Katedrę Technik Głębinowych, wyodrębniając się ze struktur Katedry Technologii Okrętów.

5