Części maszyn poddane obciążeniom zmiennym (tętniącym, wahadłowym lub o nieustalonym przebiegu) wykazują znacznie niższą wytrzymałość niż przy obciążeniach stałych. Proces zmian występujących w materiale pod wpływem zmiennych obciążeń i wywołanych nimi zmiennych naprężeń nosi nazwę zmęczenia materiału.
Wartości największych naprężeń przy których badane próbki nie ulegają zniszczeniu w ciągu określonej liczby zmian obciążenia ustalane są doświadczalnie. Wartość tych naprężeń nazywamy wytrzymałością na zmęczenie i w zależności od rodzaju obciążenia oznaczamy następująco:
Z - wytrzymałość na zmęczenie;
Zgo, Zrc, Zso - przy obciążeniach działających w cyklu wahadłowym;
Zgj, Zrj, Zcj, Zsj - przy obciążeniach działających w cyklu odzerowo tętniącym.
Zg, Zr, Zc - przy obciążeniach działających w dowolnym, jednoznacznie określonym cyklu
niesymetrycznym.
Zależności umożliwiające wyznaczanie wytrzymałości na zmęczenie przy obciążeniach okresowo zmiennych przedstawia tablica 1.2
Tablica 1.2
Wyznaczone doświadczalnie zależności umożliwiające określanie wytrzymałości zmęczeniowej podstawowych materiałów konstrukcyjnych
obciążenia |
boi |
Stale, staliwa |
Żeliwa szare |
Stopy miedzi |
Stopy aluminium |
Rozciąganie i ściskanie |
Zrj |
(0,55-f- 0,63) Rm śr. 0,59 Rm |
~1,5 Zrc |
śr. 0,50 Rm |
śr. 0,48 Rm |
Zrc |
(0,28 4- 0,4) Rm śr. 0,33 Rm |
śr. 0,7 Zgo |
śr. 0,28 Rm |
0,7 Zgo* 0,25 Rm | |
Zcj |
Zrj |
(3,4-4 4) Z,j |
Zrj |
Zrj | |
Zginanie |
Zgj |
(0,66 - 0,75) Rm śr. 0,7 Rm |
~1,5 Zgo |
—1,8 Zgo |
—1,8 Zgo |
Zgo |
śr. 0,45 Rm |
śr. 0,4 Rm |
śr. 0,35 Rm |
śr. 0,34 Rm | |
Zrj |
(0,46 4- 0,5) Rm śr. 0,48 Rm |
'—'1,5 Z, o |
—1,7 Zso |
— 1,7 Zso | |
i ścinanie |
Z,o |
(0,224-0,25) Rm śr. 0,25 Rm |
—0,8 Zgo |
—0,58 Zgo |
—0,56 Zgo |
Przyjmując za podstawę odpowiednią wytrzymałość zmęczeniową wartość naprężeń dopuszczalnych przy obciążeniach okresowo zmiennych wyznaczam z wzoru:
gdzie:
x, - współczynnik bezpieczeństwa przy obciążeniach zmiennych.
Dla stali, staliwa i żeliwa ciągliwego - xz = 3,5 -i- 4
Stosowane współczynniki bezpieczeństwa w tablicach (patrz załączniki) wynoszą: dla stali i staliwa Xe = 1,9 4- 2,1; xz = 3,4 4- 3,7 oraz dla żeliwa - x„, = 3,5; xz = 3. Dla obliczeń „specyficznych” przyjmujemy wartość „k” wg zaleceń.