uruchomienia Katedry Pomiarów Elektrotechnicznych ustępuje z jej kierownictwa na rzecz dr W. Krukowskiego (pracował poprzednio w laboratorium liczników energii elektrycznej Siemensa w Norymberdze).
We Lwowie od 1921 roku był członkiem SEP. W 1925 roku byl prezesem Lwowskiego Kola SEP.
Po wojnie w roku 1945 przybywała do Wrocławia, gdzie ratuje od likwidacji Politechnikę Wrocławską.
Został przez prof. Kulczyńskiego powołany na stanowisko dziekana i organizatora Wydziału Elektromechanicznego we Wrocławiu.
W wieku 67 lat, podjął się po raz drugi w swoim życiu ambitnego zadania zorganizowania wydziału w zniszczonej działaniami wojennymi uczelni, tym razem Wydziału Elektromechanicznego Politechniki we Wrocławiu.
Po wytężonej pracy udało się uruchomić laboratorium pomiarów elektrycznych i maszyn elektrycznych oraz wykłady. Pierwszy wykład dla nielicznej grupy studentów 3 i 4 roku, odbył się w nie ogrzewanej Sali w dniu 15 listopada 1945 roku. Od 1952 roku współpraca z przemysłem odbywała się poprzez Zakład Pomiarów Elektrycznych, którymi kierował profesor.
Kontynuował działalność w SEP. Był pierwszym prezesem Oddziału Wrocławskiego SEP. Z prof. Drewnowskim opracował Polski Słownik Elektryczny wydany przez SEP.
Otrzymał wiele odznaczeń. W roku 1964 otrzymał tytuł członka honorowego PTETiS.
Współpracował z przemysłem Dolnego Śląską.
Zawsze pogodny i życzliwy, do końca szanowany i podziwiany przez uczniów, współpracowników i przyjaciół.