Dane numeryczne, w zależności od reprezentacji maszynowej, mogą być: o całkowite (8, 16, 32 i 64 bitowe ze znakiem lub bez) - konwersja do tych typów odbywa się za pomocą odpowiedniej funkcji: int8, intló, int32, int64, uint8, uintló, uint32 lub uint64. o zmiennoprzecinkowe podwójnej precyzji (64 bity, w tym 52 bity na mantysę) - konwersja za pomocą funkcji double. Jest to domyślna postać przechowywania liczb, o zmiennoprzecinkowe pojedynczej precyzji (32 bity, w tym 23 bity na mantysę) - konwersja za pomocą funkcji single.
o Istnieje funkcja cast, pozwalająca na konwersję typu zmiennej do jednego z typów wbudowanych (pod warunkiem, że jest to realizowalne).
Dane logiczne mogą przybierać wartości true i false, reprezentowane odpowiednio przez 1 i 0. Konwersja do typu logicznego odbywa się za pomocą funkcji logical.
Dane tekstowe mogą być przechowywane w postaci tablic znaków. Pojedynczy znak zajmuje jeden bajt. Ciąg znaków stanowi wiersz tablicy znaków. W tablicy wielowierszowej wszystkie wiersze muszą być tej samej długości. Możliwe jest również tworzenie tablic zawierających ciągi znaków różnych długości za pomocą mechanizmów tablic komórek. Przekształcanie ciągu znaków na wektor liczb odbywa się za pomocą którejś z funkcji (np. uint8 daje 8-bitową reprezentację każdego znaku). Przekształcenie wektora liczb całkowitych na ciąg znaków odbywa się za pomocą funkcji char.
Innym sposobem pracy jest przygotowanie skryptu zawierającego komendy języka w pliku o rozszerzeniu .m i umieszczeniu tego pliku w roboczym katalogu MATLAB-a. Plik taki może zostać uruchomiony przez wywołanie jego nazwy w wierszu komendy.
W skrypcie można używać instrukcji sterujących operacjami:
• instrukcje warunkowe
o if wyrażenie _\og\cmt instrukcje elseif
instrukcje
else
instrukcje
end
o switch wyrażenie case wartość 1 instrukcje case wartość 2 instrukcje otherwise instrukcje end
• instrukcja pętli
o for zmienna = początek : [przyrost :]koniec instrukcje end
o while wyrażenie instrukcje
end
• instrukcje break i continue.
14