Różnice kursowe dotyczące inwestycji długoterminowych wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny powodują wzrost lub spadek kapitału / funduszu z aktualizacji wyceny (art. 35)
Zarządzanie ryzykiem walutowym:
1) identyfikacja formy ryzyka walutowego;
2) pomiar ryzyka walutowego;
3) określenie tzw. ekspozycji na ryzyko kursów walutowych;
4) wybór strategii zabezpieczającej
Zarządzanie ryzykiem walutowym dzieli się na:
1) pasywne tzn. brak podejmowania jakichkolwiek działań zabezpieczających; powody: a. nieświadomość, b. brak potrzeby, c. zbyt wysokie koszta;
2) aktywne, typy: a. strategie defensywne - pełne zaangażowanie, eliminacja zarówno strat jak również i zysków; b. strategie ofensywne /ograniczenie bądź eliminacja strat, pozostawienie możliwości realizacji zysków/
Formy ryzyka walutowego:
1) ryzyko konwersji /inaczej: księgowe/ - pojawia się w związku z koniecznością wyceny bilansowej aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych, wymaga to przeliczenia wartości tych pozycji bilansu na walutę (krajową), w której sporządzane są sprawozdania finansowe;
2) ryzyko transakcyjne /inaczej: operacyjne/ - wynikające z zawartych ale jeszcze nie rozliczonych transakcji, różnice kursowe powstają przy regulowaniu istniejących zobowiązań i należności;
3) ryzyko ekonomiczne /inaczej: majątkowe bądź strukturalne/ - wrażliwość rynkowej wartości przedsiębiorstwa i jego aktywów na przyszłe zmiany kursów walut w długim okresie /skala aprecjacji/deprecjacji w długim okresie nie jest możliwa do przewidzenia/.
Ekspozycja na ryzyko walutowe zależy od:
1) wielkości otwartej pozycji walutowej;
2) przewidywanej zmiany kursu walutowego /skali aprecjacji lub deprecjacji walut obcych/.
Pozycja walutowa - zestawienie należności i zobowiązań danego podmiotu w poszczególnych walutach obcych; pozycje walutowe są efektem transakcji zawieranych w walutach obcych.