AUTORKA PROJEKTU: MONIKA BYSZEWSKA- STUDENTKA III ROKU STUDIÓW LICENCJACKICH
PRZESTRZEŃ PRZYJEMNOŚCI warsztat dla dzieci i seniorów
Warsztat (wariant 1)
Etap 1
Na początku warsztatu uczestnicy zastanowią się wspólnie w czym tkwi istota przyjemności, co znaczy, że jest nam w danej chwili przyjemnie i w jakich konkretnych sytuacjach tak się czujemy. Co robimy by było nam przyjemnie? Co może wzbudzać w nas poczucie przyjemności a co przeciwnie, stwarza pewien dyskomfort. Z jakimi materiałami lub rodzajem faktur możemy skojarzyć pojęcie przyjemności, a jakie materiały są jego totalnym przeciwieństwem. Czy istnieją jakieś uwarunkowania w związku z konkretny rodzajem przyjemności? Co ostatecznie daje nam uczucie przyjemności i z czym może się ono nam kojarzyć? Czym jest przyjemność?
Etap 2
Uczestnicy dobierają się dwójkami, rozbieżność ich wieku stanowi swoistą wartość. Każda para otrzymuje od prowadzącego “white cube". który będzie miała zaaranżować, biorąc pod uwagę swoje osobiste potrzeby oraz preferencje swojego kompana, odnosząc się do własnej interpretacji pojęcia przyjemności. Para będzie w pewnym sensie zmuszona znaleźć „złoty środek" dla swojej przestrzeni, aby obydwie strony czuły się z nią przyjemnie i komfortowo. Ma to być w pewnym sensie przyjemnie bezpieczna przestrzeń porozumienia dla dwóch odrębnych osób.
Udział w warsztacie pozwoli uczestnikom skupić się na swoich potrzebach i zasobach. Będą mieli okazję skoncentrować się na własnych odczuciach. Przez chwilę uczestnicy oderwą się od zmagań dnia codziennego. Możliwa stanie się także konfrontacja tych wartości z potrzebami innych uczestników i ich przyjemnościami. W rezultacie da to możliwość poznania innego punktu widzenia.
Uczestnicy będą mieli okazję, by pozyskać cenne narzędzie ekspresji i enklawę dla swojej wrażliwości. Warsztat daje możliwość nawiązania kontaktów z innymi uczestnikami oraz zmusza do zawarcia twórczego kompromisu, rozwija umiejętność współdziałania w zróżnicowanej wiekowo grupie.
MATERIAŁY:
"white cube’, bibuły, tekstylia, filc. folia bąbelkowa, styropian, kleje, klej na gorąco, plusz, gazety, wata. papier ścierny.
Etap 3
Prezentacja powstałych prac i podsumowanie warsztatu.
Warsztat (wariant 2)
Etap 1
Taki sam jak w wariancie pierwszym.
Etap 2
W tym przypadku uczestnicy warsztatu także pracują w parach.
Dokonują jednak ingerencji w pierwotną formę otrzymanego "white cube'a”. wpływając swoimi decyzjami na jego kształt. Następnie, powstały w ten sposób obiekt wykorzystują do zbudowania “przestrzeni przyjemności". Stanowić ona będzie kompromis uwzględniający preferencje i potrzeby obu współpracujących osób. Również w tym przypadku bardzo ważne jest nawiązanie empatycznej relacji i dojście do konsensusu, który umożliwi każdej ze stron wyrażenie swoich potrzeb i tkwiącego w nich potencjału.
MATERIAŁY:
"white cube". kamienie, piasek, piórka, drewniane deseczki, wysuszone kwiaty i liście, gałęzie. Etap 3
Prezentacja prac i podsumowanie projektu.
Warsztat Online (wariant 3)
W tym przypadku warsztat będzie odbywał się za pomocą grupowego czatu wideo.
Etap 1
Rozmawiamy o przyjemności w kontekście izolacji. Jak na nas odosobnienie wpływa i czy sprawia, że inaczej odczuwamy przyjemność lub odnajdujemy ją w innych aspektach? Na jakim poziomie są nasze potrzeby związane z różnymi przyjemnościami, co uwydatnia się bardziej teraz, niż miałoby to miejsce w "normalnych" warunkach? Jakie potrzeby w tym kontekście zostały uśpione, a które z nich stały się bardziej możliwymi do zrealizowania?
Etap 2
Po dyskusji każdemu zostaje przydzielona para. Każda dwójka łączy się na czacie osobno. Strony wspólnie zastanawiają się nad istotą przyjemności w tak trudnym czasie budując jej przestrzeń stanowiącą wypadkową obu stron. Wymieniają się swoimi spostrzeżeniami i sposobami na przetrwanie tego okresu w zgodzie ze sobą i swoimi potrzebami.
Kiedy już podzielą się doświadczeniami, bardzo ważnym etapem jest poszukiwanie twórczego „złotego środka" i sposobu na znalezienie wspólnej przestrzeni przyjemności. Przestrzeni, w której moglibyśmy poczuć się komfortowo i przyjemnie.
Etap 3
W tym etapie bardzo istotne jest podzielenie się pracą. Realizacje mogą powstać u każdego uczestnika oddzielnie przy koncepcyjnym uwzględnieniu potrzeb i stanowiska partnera. Mogą stać się swoistym uzupełnieniem, stanowiąc dwu- elementowy twór. Działająca para może także podjąć decyzję stworzenia wspólnej pracy w sieci, konstruując ją Online.
MATERIAŁY:
uczestnicy sami dobierają ze swojego otoczenia potrzebne im materiały, mogą pracować cyfrowo.
Etap 4
Po skończonej pracy, wszyscy ponownie łączą się na wspólnym czacie. Uczestnicy pokazują co robili przedstawiając swoje wrażenia, opowiadają o wykreowanej przestrzeni i procesie twórczym, którego doświadczyli.