5509917116

AUTORKA PROJEKTU: WIKTORIA KUCHARCZAK- STUDENTKA III ROKU STUDIÓW UCENCJACKICH

.Świat za sto lat" - czyli post-utopijne fantazje; co jeśli będzie, co jeśli ma. co jeśli nie ma być... RODZAJ WARSZTATU: Kreacyjny.

GRUPA: 4 grupy po 5 osób = 20 (można rozciągnąć do 4 grup po 6 osób = 24). Plan przygotowany dla klas licealnych lub 7/8 klas szkół podstawowych.

MIEJSCE DZIAŁANIA: We wnętrzu opuszczonych hangarów, hal. pomieszczeń służbowych ZNTK.

Samo miejsce będzie bezpośrednim impulsem do tworzenia. Wielokrotnie upadające na tym terytorium firmy, pozostawiły po sobie ślady pracy. Na miejsce dotychczasowego życia wkroczyło nowe. Spróbujemy więc zidentyfikować wspomniane formy - wyszukując ich w elementach otoczenia. Odnalezienie się w nowej sytuacji i czasie (w kontekście na różny sposób rozumianym).

CZAS DZIAŁANIA: Szacowane są 2 godziny zegarowe.

OPIS PRZEBIEGU. BUDOWA:

1.    Rozmowa wprowadzająca do tematu warsztatu (obiekt ZNTK).

2.    Prezentacja, w której poruszać będę tematykę obiektów w postaci hal. hangarów, budynków, które z różnych przyczyn musiały zostać zamknięte. Segment prezentacji zajmować będzie około 15/20 minut. Stworzymy sobie narrację o swego rodzaju grobowcach pamięci w zastanym pustostanie.

3.    Wprowadzenie do problematyki zadania.

4.    Warstwa realizacyjna.

5.    Podsumowania narracji poszczególnych grup.

POMOCE NAUKOWE: Do wprowadzenia grupy w zagadnienie będzie służyła prezentacja multimedialna.

MATERIAŁY: Cztery szyby do 100x150cm umieszczone w ramach na stelażu - na wysokości wzroku.

Kolorowe szerokie flamastry, markery z farbą oraz elementy znalezione na terenie Zakładów Naprawczych.

ZADANIE. PROBLEM TWÓRCZY:

Rozejrzyjcie się teraz. Spójrzcie na elementy ..scenografii" - naokoło Was (roślinność, gruz. sprzęt pracowniczy, powybijane szyby, drzewa wyrastające z betonu). Odnajdźcie się w nowej roli i świeżej pozaszkolnej sytuacji - możecie się wczuć w pracownika, szalonego naukowca, biologa, reżysera, historyka. Jesteśmy w miejscu: które widzimy, czujemy, być może kojarzymy z wcześniejszych odwiedzin lokacji, znamy z historii wspomnianych przez znajomych lub pasjonatów, którzy odbyli już tutaj swoje poznawcze zwiedzanie.

Znajdujecie się obecnie na półmetku pandemii; czegoś co w znaczący sposób zmienia świat, który do tej pory obserwowaliście. Wywrze to wpływ na gospodarkę, sytuację polityczną wewnętrzną jak i zewnętrzną. Przeanalizujcie przyszłość, przeszłość, teraźniejszość - siebie w tym całym zjawisku. Zobaczcie to przez pryzmat historii, przyrody, polityki, czy stricte czasu i Waszej aktualnej pozycji np. społecznej. Użyjcie szyb i elementów otoczenia, by unaocznić koncepcję Waszego małego końca lub pomyślcie globalnie: nie tylko za pomocą słów. liczb, rysunków...pójdźcie dalej. Wykorzystajcie wcześniejsze konkluzje i spróbujcie (jeśli chcecie) stworzyć wypowiedź, wywołać pomysł, wykreować wartość, która będzie Waszą odpowiedzią/historią na temat warsztatu ("Świat za sto lat"...). Przeanalizujcie to 'coś' co urodziły Wasze pierwsze bądź drugie skojarzenia związane z tematem głównym. Wykorzystajcie swoje zdolności, być może ktoś z Was jest aktorem, potrafi improwizować, bądź widzi nie tylko szybę ale też ramę. bądź ekran który może wykroczyć poza niewerbalną formę komunikatu. Technika jaką zastosujecie jest całkowicie dowolna. Postarajcie się jedynie przenieść widza Waszej ‘szyby’ do wybranej przez Was formy opowieści. Wykorzystajcie fakt transparentności prostokątnego, „płótna", fragmenty kruszących się na około materiałów. Opowiedzcie o skojarzeniach i wyobrażeniach we wspomnianych kontekstach nowożytnego skansenu - nie dla zwiedzających. O miejscu powoli zdominowanym przez przyrodę.

0    grobowcu lub miejscu powstawania nowego życia.

CELE DZIAŁANIA:

Celem dla poszczególnych grup jest przeanalizowanie sytuacji oraz tematu warsztatu na podstawie zdobytej wiedzy, znalezionych przedmiotów/pomieszczeń oraz wykreowanych podczas dyskusji teorii. Przy pomocy wybranych przez siebie rozwiązań, przygotowanych

1    znalezionych materiałów * wybierzcie jedną wspólną dla grup decyzję twórczą i zaaranżujcie ją przy pomocy wybranych, możliwych na miejscu technik plastyczno - artystycznych. Pamiętajmy o najważniejszym; czyli zagadnieniu końca, które musimy osadzić w Naszych szklanych wypowiedziach. Znajdźcie więc w oparciu o pozyskaną wiedzę, odniesieniu do miejsca lub Waszych życiowych doświadczeń - odpowiedź lub opowieść o Waszej wizji kresu.

OPIS PROMOCYJNY:

Zapraszam na warsztat kreacyjny, podczas którego odpowiemy sobie na fantazyjne jak na te czasy zagadnienie * Świat za sto lat. Mamy rok 2020. Nasze pokolenia przeżywają kolejne wizje końca. Weszliśmy w rok 2000 mimo prognoz niedostępności tegoż tysiąclecia. 21.05.2012 r. mieliśmy okazję obserwować oficjalne zakończenie kalendarza Majów. Jednak poza przerażeniem, które towarzyszy myśleniu o odległym, spotykają Nas po drodze końce mniejsze i większe. Pojawiają się nowe sytuacje, okoliczności, które do wizji końca świata prowadzą. Ilość scenariuszy stanowi nadprogramową, a my jesteśmy w posiadaniu największej broni przed strachem i nieświadomością - wyobraźnie, którą dziś spróbujemy zrestartować. Ulokujemy się więc w miejscu dla którego koniec stał się faktem: na tereny ZNTK. W czasie, w którym możecie ustawić się sami i z wizją jaką tylko możecie sobie wyobrazić. Stanie przed Wami nie lada obiekt i szeroko pojęte wyzwanie analizy post utopijnych wizji.