6109465657

Lektury obowiązkowe

98

24.    (streszczenie rozdziału)

Minęł tydzień, odkęd narrator spotkał Małego Księcia. Samolot nie był jeszcze naprawiony, a cały zapas wody się skończy! Mały Księżę zaproponował, aby poszukali studni. Narratorowi pomysł szukania studni na pustyni wydał się absurdalny, ale zgodził się. Mały Księżę zauważył melancholijnie, że pustynia właśnie dlatego jest piękna, że kryje w sobie studnię. Te słowa przypomniały narratorowi dom. w którym kiedyś mieszkał Mówiono, iż w domu znajduje się ukryty skarb. Ta legenda nadawała domowi niezwykły tajemniczość i piękno.

Podczas poszukiwań studni Mały Księżę poczuł senność. Narrator wzięl go na ręce i wyczuł jego kruchość. Wzruszony, szedł dalej, myśląc, że najpiękniejsze w Małym Księciu jest jego przywiązanie do ukochanej róży. które .promieniuje z niego niczym iwiotto lampy'.

25.    (streszczenie rozdziału)

Wkrótce narrator i Mały Księżę znaleźli studnię. Wyglądała ona nie jak typowa studnia saharyjska. ale jak ocembrowana studnia wiejska. Mały Księżę pił i było widać, że dla niego jest to .ckha rodość świątecznego dnia' Ta woda .zrodziła się z marszu pod gwiazdami' i .była dobrodziejstwem dla serco, zupełnie jak upominek'.

Mały Księżę ubolewał nad ludźmi, którzy miotaję się po świecie bez celu. hoduję tysięce róż i nie znajduję w nich tego. czego szukaję.

Mijała właśnie rocznica dnia. gdy Mały Księżę znalazł się na Ziemi. Tęsknił już bardzo za swę ojczyznę i wracał na miejsce, w którym spadł. Narrator ze smutkiem dotrzymał obietnicy (narysował kaganiec dla baranka, aby uchronić różę Małego Księcia). Później Mały Księżę kazał mu iść naprawiać samolot i prosił aby wrócił wieczorem następnegodnia.

26.    (streszczenie rozdziału)

Gdy narrator przyszedł wieczorem, usłyszał rozmowę Małego Księcia z jadowitym wężem, który kiedyś zaoferował mu pomoc w powrocie na jego planetę. Mały Księżę upewniał się, czy węź ma skuteczny jad. i umawiał się z nim na dzisiejszę noc w miejscu. od którego zaczęł swę ziemskę wędrówkę. Przerażonemu narratorowi powiedział że to tylko będzie wygtędało tak. jakby umierał ale naprawdę wcale się tak nie stanie: on zrzuci tylko zbyt ciężkie ciało i wróci na swę odlegtę gwiazdę. A dziś w nocy gwiazda znajdzie się dokładnie nad miejscem, gdzie Mały Księżę spadł rok temu. Pocieszał zasmuconego narratora, mówięc. że na zawsze pozostanie jego przyjacielem. Kiedy ten będzie patrzył w rozgwieżdżone niebo, będzie mu się wydawało, że wszystkie gwiazdy śmieję się do niego, bo Mały Księżę będzie mieszkał i śmiał się na jednej z nich. Wzruszony narrator wyznał że bardzo lubi słuchać śmiechu przyjaciela.

Mały Księżę nie chciał aby narrator był w nocy świadkiem jego spotkania z wężem Narrator jednak nie zostawił go samego. Przypomniał sobie słowa lisa: Jeżeli ktoś pozwolił się oswoić, będzie być może trochę płokoł". Gdy doszli na wyznaczone miejsce, węź owinęł się dookoła kostki Małego Księcia, który po chwili upadł bezszelestnie na piasek.

27.    (streszczenie rozdziału)

Narrator naprawił samolot i wrócił do swoich. Smutek wytłumaczył zmęczeniem. Od tamtej chwili minęło sześć lat. Narrator wcięź lubi patrzeć na gwiazdy i słuchać ich .śmiechu". Wierzy, że Mały Księżę powrócił na swę planetę, bo nie znalazł ciała chłopca. Czasem martwi się. bo zapomniał przy kagańcu dla baranka dorysować skórzany

pasek. Kaganiec jest więc nieprzydatny. Czękicj jednak myśli. że Maty Księżę tak kocha swoję różę. że nigdy nie spuki baranka z oczu i będzie chronił ukochanę przed niebezpieczeństwem Czuje się przecież za nię odpowiedzialny.

Ola narratora, podobnie jak dla dzieci kochających Małego Księcia, poczynania baranka i los róży sę istotne. .lecz źoćen dorosły nie zrozum*, jakie to jest niezmiernie woźne¹'

Problematyka

Historia Małego Księcia została skonstruowana na zasadzie zderzen-a dwóch światów: świata wartoki dziecka ze światem wartoki. jakim hołduję dorośli. Król Próżny. Pijak, latarnik. Bankier. Geograf sę uosobieniem cech charakterystycznych dla sposobu zachowania się ludzi.poważnych*. Autor obnaża ich próżnok. głupotę, nałogi, patrzenie na świat przez pryzmat materialnych korzyki. żędzę posiadania władzy, brak poszanowania dla wartoki nadrzędnych, jakimi sę: miłośG przyjaźń, odpowiedzialność wiernok jakiejś idei Nie cenię dobroci nie szanuję tego. co wzniosłe i piękne, ludzie dorośli nie maję wyobraźni i nie potrafię wykształć* w sobie altruizmu

Altruizm postępowanie nacechowane uoskę o los innych ludzi oraz gotowo-kię poświęcenia interesów osobistych dla dobra społecznego (przeciwieństwo egoizmu).

Utwór Mofy Księżę jest opowiekię o dojrzewaniu głównego bohatera do miłoki i przyjaźni. Róża i lis to symboliczne postacie, które uczestniczę w duchowej przemianie bohatera. Podróże Księcia uczę go. iż wartokiami nadrzędnymi w życiu sę przyjaźń, miłok. odpowie-dzialnok za innych, wiernok temu. w co się wierzy, dobre*, szacunek dla drugiego człowieka i poszanowanie jego wolności. Chłopiec przechodzi dtugę drogę do miejsca na pustyni, gdzie daje się ukęs* żmii i umiera.

Utwór Mofy Księżę napisany jest w konwencji baśniowej (fantastyka), ale można również powiedzieć, że jest on przypowieścię o ludzkim życiu.

Przypowieść (parabola) - gatunek literatury moralistyczncj. utwór narracyjny. Postacie i zdarzenia w nim ukazane należy interpretować nic w sposób dosłowny, ale należy szukać ich znaczenia ukrytego. Świat ukazany w przy powieki służy pokazaniu jakiejś prawdy moralnej, filozoficznej lub religijnej.

HENRYK SIENKIEWICZ

Biografia

Urodził się 5 V 1846 roku w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, a zmarł 15 XI1916 roku w Vevey w Szwajcarii Był pisarzem i publicystę. Pozostawił po sobie bardzo róźnorodnę spukiznę literackę: nowele (np. Janko Muzy-kont Lotornik. Sochem). powieści historyczne(m. in. Krzyżacy. Trylogio).obyczajowe [Rodzino Połonieckich) oraz podróźniczo-przygodowę. napisanę dla dzieci. W pustyni i w puszczy.

z>iMa!>iuał$ hAjuom

99