Choroba Parkinsona (Parkinson disease, PD) jest postępującą, degeneracyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, dotykającą obecnie ponad mihon Amerykanów. W przebiegu PD dochodzi do degradacji komórek nerwowych w istocie czarnej mózgu, odpowiedzialnych za produkcję dopaminy. Jest to mediator kontrolujący prawidłową aktywność mięśni. Objawami tej choroby są: drżenie spoczynkowe zanikające podczas ruchu, sztywność mięśni kończyn i tułowia powodująca niezdolność inicjowania spontanicznych mchów, spowolnienie wszelkich spontanicznych mchów, maskowata twarz, utrudniona wymowa, depresja oraz ostatecznie demencja ujawniająca się w późniejszym etapie choroby. Również odwrotnie- w przebiegu choroby Alzheimera, pacjenci mogą mieć objawy typowe dla PD. Obecnie stosowanymi lekami są Levodopa i Deprenyl. Levodopa ma zdolność przekraczania bariery krew-mózg, co nie jest możliwe dla samej dopaminy. Po przekroczeniu tej barieiy, Levodopa jest przekształcana w dopaminę uzupełniając w ten sposób jej braki w tkance neiwowej mózgu. Deprenyl natomiast zapobiega degradacji komórek nerwowych zawierających dopaminę. Oba leki zapobiegają i redukują objawy PD związane z układem motorycznym, nie mają jednak wpływu na zmiany umysłowe i psychiczne, które już nastąpiły.