Art. 268. §1. Kto, nie będąc do tego uprawnionym, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis istotnej informacji albo w inny sposób udaremnia lub znacznie utrudnia osobie uprawnionej zapoznanie się z nią, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§2. Jeżeli czyn określony w § 1 dotyczy zapisu na komputerowym nośniku informacji, sprawca podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§3. Kto, dopuszczając się czynu określonego w § 1 lub 2, wyrządza znaczną szkodę majątkową, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1-3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 269. §1. Kto, na komputerowym nośniku informacji, niszczy, uszkadza, usuwa lub zmienia zapis o szczególnym znaczeniu dla obronności kraju, bezpieczeństwa w komunikacji, funkcjonowania administracji rządowej, innego organu państwowego lub administracji samorządowej albo zakłóca lub uniemożliwia automatyczne gromadzenie lub przekazywanie takich informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, niszcząc albo wymieniając nośnik informacji lub niszcząc albo uszkadzając urządzenie służące automatycznemu przetwarzaniu, gromadzeniu lub przesyłaniu informacji.
Art. 287. §1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przesyłanie informacji lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis na komputerowym nośniku informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§3. Jeżeli oszustwo popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Co powinno być chronione:
stanowiska komputerowe infrastruktura sieciowa system operacyjny usługi narzędziowe aplikacje użytkowe
- Nie istnieje system absolutnie bezpieczny
o Nie można przewidzieć wszystkich zagrożeń o Ludzie (programiści i projektanci) są omylni o Czas reakcji na zagrożenia nie jest zerowy
o Technologia rozwija się zbyt szybko, przez co pojawiają się nowe zagrożenia
- System jest dostatecznie bezpieczny, jeśli agresor rezygnuje z ataku, gdyż:
o sforsowanie zabezpieczeń jest zbyt czasochłonne; o atak jest nieopłacalny, poniesione nakłady przekraczają ewentualne zyski.
- wzrost poziomu bezpieczeństwa odbywa się kosztem wygody użytkowników
- Nie da się udowodnić bezpieczeństwa systemu
Strategia bezpieczeństwa
- ciężko dołożyć zabezpieczenia do istniejącego systemu
- pytania:
o co chronić (określenie zasobów) o przed czym chronić (identyfikacja zagrożeń)
o ile czasu, wysiłku i pieniędzy możemy poświęcić na ochronę (szacowanie ryzyka, analiza kosztów i zysków)
- Agresor na ogół nie pokonuje zabezpieczeń, tylko je obchodzi.
- Skuteczny atak na aktywny mechanizm zabezpieczeń jest raczej czasochłonny i stosowany tylko w ostateczności.
- Zwykle mniej kosztowne i szybsze jest znalezienie luki w oprogramowaniu i wtargnięcie do systemu "z boku".
- Większość ataków przeprowadzana jest „od środka organizacji", czyli przez zaufanych użytkowników, którzy łatwiej mogą znaleźć i wykorzystać luki w bezpieczeństwie.
- Agresor może wykorzystać:
o chwilową nieobecność użytkownika;