Cytat Dwór sk³ada³ siê z ogromnej sieni, dwóch obszernych izb z komorami i z kuchni. W izbach by³y okna z b³on, na œrodku zaœ ka¿dej ognisko w ulepionej z gliny pod³odze, z którego dym wychodzi³ przez szpary w pu³apie. Pu³ap ów, czarny zupe³nie; bywa³ za lepszych czasów zarazem i wêdlarni¹, na ko³kach bowiem powbijanych w belki wieszano wówczas szynki wieprzowe, dzicze, niedŸwiedzie i ³osie, combry jelenie i sarnie, grzbiety wo³owe i ca³e zwoje kie³bas. W Bogdañcu jednak haki by³y teraz puste, jak równie¿ i pó³ki biegn¹ce wzd³u¿ œcian, na których po innych "dworach" ustawiano misy cynowe i gliniane. Tylko œciany pod pó³kami nie wydawa³y siê ju¿ zbyt nagie. Zbyszko bowiem kaza³ ludziom porozwieszaæ na nich pancerze, he³my, miecze krótkie i d³ugie, a dalej oszczepy, wid³y, kusze, kopie rycerskie, wreszcie tarcze i topory, i kropierze na konie. Broñ czernia³a od takiego rozwieszania w dymie i trzeba by³o czêsto j¹ czyœciæ, ale za to by³a wszystka pod rêk¹ i w dodatku czerw nie toczy³ drzewa w kopiach, kuszach i toporzyskach. Szaty kosztowne kaza³ troskliwy Maæko poprzenosiæ do komory, w której sypia³. W przednich izbach by³y te¿ w pobli¿u b³oniastych okien sto³y zbite z sosnowych desek i takie¿ ³awy, na których panowie zasiadali wraz z czel¹dzi¹ do jad³a. Ludziom odwyk³ym przez d³ugie lata wojny od wygód nie trzeba by³o wiele, w Bogdañcu jednak brak³o chleba, m¹ki i ró¿nych innych zapasów, a zw³aszcza statków. Ch³opi poznosili, co mogli, liczy³ g³ównie Maæko na to, ¿e jako bywa w takich razach, przyjd¹ mu w pomoc s¹siedzi - i rzeczywiœcie nie omyli³ siê, przynajmniej co do Zycha ze Zgorzelic.