Przedmioty specjalnościowe - Komputerowe wspomaganie projektowania maszyn Semestr 5
Elementy teorii niezawodności | |||
Semestr |
Rodzaj zajęć |
Liczba godzin (w semestrze) |
Liczba punktów ECTS |
5 |
W |
15 |
1 |
5 |
C |
15 |
1 |
1. Przedmioty wprowadzające wraz z wymaganiami wstępnymi
Matematyka: Elementy rachunku prawdopodobieństwa, teorii procesów losowych i statystyki (zdarzenia losowe, miary prawdopodobieństwa, zmienne losowe i ich rozkłady, charakterystyki rozkładów zmiennych losowych, podstawowe typy procesów losowych, próba losowa, szeregi pozycyjne i rozdzielcze, charakterystyki liczbowe szeregów rozdzielczych, estymacja przedziałowa i punktowa, testowanie hipotez statystycznych).
Mechanika: Drgania mechaniczne (klasyfikacja i podział drgań, charakterystyki sprężystości i tłumienia, drgania swobodne i wymuszone, równania ruchu i ich rozwiązania, eliminacja drgań, wibroizolacja, drgania układów dyskretnych i ciągłych)
Wytrzymałość materiałów: (typowe rodzaje obciążeń, metody analizy stanów naprężeń i odkształceń; hipotezy wytężeniowe; wytrzymałość zmęczeniowa)
Nauka o materiałach: (własności wytrzymałościowe typowych materiałów konstrukcyjnych) Podstawy konstrukcji maszyn: (Metody obliczeń wytrzymałościowych typowych części maszyn takich jak wały, łożyska, koła zębate; metody obliczeń wytrzymałościowych połączeń konstrukcyjnych - gwintowych, spawanych, klejonych itp.)
2. Cele kształcenia - kompetencje jakie powinien osiągnąć student
Zapoznanie z metodami projektowania maszyn o zadanej niezawodności; oceny niezawodności funkcjonowania maszyn; identyfikacji krytycznych oraz metodami oceny ryzyka związanego z nieprawidłowym funkcjonowaniem obiektów technicznych.
3. Metody dydaktyczne
Wykład: metoda podająca z wykorzystaniem środków multimedialnych.
Ćwiczenia: metoda poszukująca (rozwiązywanie zadań rachunkowych).
4. Kryteria, elementy i forma oceny przedmiotu - efektów kształcenia
Wykład: Sposób zaliczenia: zaliczenie na ocenę. Forma uzyskania zaliczenia: jedno kolokwium (pisemne) z zakresu przekazanych wiadomości, na którym student otrzymuje do opracowania trzy zagadnienia. Maksymalna liczba punktów możliwych do uzyskania: 10 pkt. Oceny: bardzo dobry: 10 pkt., dobry i pół: 9 pkt., dobry: 8 pkt., dostateczny i pól: 7 pkt., dostateczny: 6 pkt., niedostateczny: 0-5 pkt. Ćwiczenia: Sposób zaliczenia: zaliczenie na ocenę. Forma uzyskania zaliczenia: wykonanie i zaliczenie jednej pracy kontrolnej (zadanie obliczeniowe). Ocena końcowa uzależniona od poprawności oraz formy przedstawionego rozwiązania.
5. Treści kształcenia zgodne z obowiązującymi standardami
Modele systemu i procesu eksploatacji maszyn i urządzeń. Niezawodność elementu odnawialnego i nieodnawialnego. Niezawodność obiektów złożonych. Reguły eksploatacji z uwzględnieniem prewencji i diagnostyki. Zasady analizy danych eksploatacyjnych.
6. Program
A. Treść wykładów
Tematyka zajęć |
Liczba qodzin |
Wprowadzenie w problematykę niezawodności i bezpieczeństwa maszyn. |
1 |
Pojęcia i miary niezawodności. Ogólny model procesu powstawania niesprawności obiektu technicznego. Opisowa definicja pojęcia niezawodności. Podstawowe miary niezawodności. Miary niezawodności charakterystyczne dla obiektów odnawialnych. |
2 |
Zagadnienia wyboru poziomu niezawodności. Optymalizacja niezawodności w fazie jego projektowania oraz w fazie eksploatacji. Wybór miary oceny niezawodności obiektu. |
2 |
443