10874

Ad 2. TKANKI STAŁE - podział i funkcje.

1. tkanka okrywająca tworzy zewnętrzną powłokę rośliny, chroni przed nadmiernych parowaniem wody, niekorzystnym wpływem czynników środowiska zewnętrznego.

pierwotna tkanka okrywająca (skórka) - zbudowana z żywych, ściśle do siebie przylegających komórek, pozbawionych chloroplastów. Zewnętrzna ściana komórek jest zgrubiała i powleczona kutyną (tłuszczowce). Skórkę na powierzchni pędu nazywamy epidermą, na powierzchni korzenia ryzodermą.

wtórna tkanka okrywająca (fellern. korek) - zbudowana z martwych grubościennych komórek nieprzepuszczających wody. Powstaje w wyniku działania fellogenu. Korek wraz z fellogenem i fellodermą tworzy korkownicę (perydermę). W korku tworzą się przetchlinki służące wymianie gazowej.

WYTWORY

EPIDERMY:

- aparaty szparkowe- regulują transpirację, zlokalizowane głównie na spodniej stronie liści,

-    w łoski - jednokomórkowe, wielokomórkowe, żywe lub martwe:

a)    włoski kutnerowe - żywe zwiększają transpirację, martwe zmniejszają chroniąc roślinę przed parowaniem.

b)    włoski czepne

c)    włoski gruczołowe - zaliczane do tkanki gruczołowej.

-    kolce - w ich tworzeniu biorą udział także inne tkanki prócz epidermy, nie mają własnej wiązki przewodzącej.

RYZODERMY:

- włośniki - zwiększają powierzchnię

chłonięcia wody, zawsze jednokomórkowe

- welamen - martwa warstwa komórek w korzeniach napowietrznych. Służy do pobierania wody z korzenia.

2 tkanka miękiszowa - stanowi podstawowy rodzaj tkanki budującej wnętrze rośliny. Jej komórki są duże, maja duże wakuole i cienką ścianę komórkową. Pomiędzy komórkami miękiszu występują większe lub mniejsze przestwory komórkowe.

Miękisr zasadniczy —podstawowa odmiana tkanki miękiszowej. wypełnia przestrzenie pomiędzy innymi tkankami! Tkanka miękiszowa dzielona jest na: