11274

1) akty normatywne, wykonane przez Prezydenta, np. rozporządzenia, o których mowa a art.142 Konstytucji

2) inne akty prawne, tzw. Akty, które rodzą skutki prawne po stronie swych adresatów: materialno prawne, czyli np. wprowadzenie stanu wojennego, podpisanie ustawy, powołanie prezesa Trybunału Konstytucyjnego; skutki proceduralne: wystąpienie z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego

3) pozostałe akty urzędowe, tzw. Akty, które nie wywołują skutków prawnych po stronie adresatów, ale dokonywane są w ramach wykonywania urzędu.

Art. 144 ust. 2 wprowadza zasadę, zgodnie z którą uzyskanie kontrasygnaty jest warunkiem ważności aktów urzędowych prezydenta. Zasada ta odnosi się do wszelkich aktów urzędowych, niezależnie od treści, materii spraw, których dotyczą czy postawy konstytucyjnej ich wydania. Natomiast z istoty kontrasygnaty ( współpodpisania ) wynika, iż może ona być dokonywana tylko wobec aktu urzędowego, który przybrał (lub ma przybrać) formę pisemną.

Kontrasygnaty zawsze udziela Premier (art. 144, ust. 2) co jest jednym z przejawów umocnienia jego stanowiska zarówno wobec pozostałych członków rządu, jak i wobec Prezydenta. Nie ma obecnie możliwości, by kontrasygnaty udzielił odpowiedni minister- teraz prezydent (jego Kancelaria) zawsze musi uzyskać akceptację Premiera. Prezydent nie dysponuje żadnymi środkami prawnymi, którymi mógłby je wymuszać. Jeżeli Premier ma za sobą poparcie silnej i stabilnej większości sejmowej, to będzie w stanie narzucić swą wolę Prezydentowi.

Uzyskanie kontrasygnaty jest konieczną przesłanką ważności aktu urzędowego , podjętego przez Prezydenta. Wydanie takiego aktu bez kontrasygnaty spowoduje, że będzie on pozbawiony skutków prawnych, sądy i organy administracji obowiązane odmówić jego wykonania, a sam Prezydent narazi się na zarzut naruszenia konstytucji.

KOMPETENCJE PREZYDENTA

RELACJE Z POZOSTAŁYMI WŁADZAMI

Szczególnie wyróżnia się tu funkcja arbitrażu. Prezydentowi przysługuje bowiem szereg poważnych kompetencji, które wiążą się z zorganizowaniem i personalnym ukształtowaniem władz pozostałych, ale także umożliwiają hamowanie działalności tych władz.

SROSUNKI PREZYDENTA Z PARLAMENTEM

Wyznaczają one ogólne zasady systemu parlamentarnego w formie nadanej mu przez Konstytucję z 1997 r.