ekonomistę J.A. Hobsona w 1896 roku Niezwykle ciężko jest podać jednoznaczną definicję osoby bezrobotnej. Cechy osoby bezrobotnej:
I. pozostawanie bez pracy,
II. poszukiwanie pracy,
III. gotowość do pracy.
Jednakże nawet one nie pozostają bez kontrowersji. Dzisiejszy złożony świat gospodarczy powoduje, że ciężko jest go opisać w systemie „zerojedynkowym”, czy w biało - czarnych barwach. Część pracowników jest zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin. Kwestię poszukiwania pracy również trudno zdefiniować. Inaczej wygląda to w miastach, gdzie ludzie są świadomi wagi aktywnego poszukiwania pracy, inaczej w małych miasteczkach i wsiach.
Główny Urząd Statystyczny prowadzący ankietowe Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL) arbitralnie ustalił następujące kryteria osoby bezrobotnej:
1) wiek pomiędzy 18 a 65 rokiem życia (w przypadku kobiet gonią granicą jest 60 rok życia)
2) pozostawanie bez pracy w ciągu ostatniego tygodnia
3) aktywne poszukiwanie pracy w ciągu ostatnich 4 tygodni
4) bycie zdolnym i gotowym do podjęcia pracy w tygodniu badanym i w kolejnym. Badania BAEL opierają się na danych ankietowych, co przez niektórych uważane jest za ich poważną wadę. Po pierwsze, nie obejmują całej zbiorowości, a jedynie jej fragment, który z różnym prawdopodobieństwem może opisywać stan faktyczny. Po drugie, osoby ankietowane mogą fałszować swoją rzeczywistą sytuację, nie przyznając się do pozostawania bez pracy. Jednak niewątpliwą zaletą tychże badań jest ich międzynarodowa standaryzacja, dzięki czemu możliwe staje się porównywanie stanu bezrobocia w poszczególnych krajach.
Inną metodą pomiaru stanu bezrobocia jest zestawienie liczby zarejestrowanych bezrobotnych z ogólna liczbą aktywnych zawodowe. Warto i w tym przypadku rozważyć mocne i słabe strony. Plusem jest niewątpliwie prostota pomiaru, ponieważ nie trzeba tworzyć nowych statystyk, wystarczy tylko zsumować liczbę zarejestrowanych osób. Należy jednak pamiętać o tym, że nie każdy pozostający bez pracy zechce zarejestrować się w odpowiednim urzędzie. Dzieje się tak, gdy istnieje duża szansa na znalezienie nowego miejsca pracy bez konieczności korzystania z usług odpowiedniego urzędu. Do tego dochodzą pewne czynniki psychologiczne związane z brakiem akceptacji utraty pracy i wynikającymi z tego konsekwencjami.
2