2
Edukacja zdrowotna (wg socjologa J. Barie) - jest to proces przekazywania i/lub nabywania wiedzy i umiejętności, niezbędnych do przeżycia i poprawy jakości życia.
Edukacja zdrowotna obejmuje przekazywanie i nabywanie bądź zwiększanie lub korektę:
- świadomości i rozumienie zdrowia,
- wiedzy o zdrowiu,
- postawa wobec zdrowia,
- umiejętności niezbędnych dla kształcenia zachowań prozdrowotnych.
Edukacja do zdrowia jest podstawowym prawem każdego dziecka. Powszechnie uważa się, że prowadzenie jej przez szkołę może być najbardziej skuteczne. Nadanie jej priorytetu w szkole leży nie tylko w interesie zdrowia, lecz także edukacji - zdrowe dziecko lepiej się uczy.
Koncepcja wszechstronnej edukacji zdrowotnej w szkole rekomendowane przez UNESCO, UNICEF.
- uwzględnia holistyczne podejścia do zdrowia i czynników, które je warunkują,
- dąży do harmonizowania informacji, które uczeń otrzymuje od różnych źródeł np. reklamy, rodziny, szkoły, rówieśników, służby zdrowi,
- zachęca uczniów do zdrowego stylu życia i tworzenie w szkole do tego warunków,
- dąży do wykorzystania wszystkich okoliczności do edukacji do zdrowia tzn. zintegrowanie jej z różnymi przedmiotami nauczania, korzystania z pomocy innych osób w szkole i poza nią.
Etapy edukacji zdrowotnej zgodnie z dydaktyką Polską:
Iłeteroedukacja - przewaga, dziecko jest przedmiotem opieki szczególnie matki, od niej przejmuje pierwsze nauki w zakresie edukacji zdrowotnej.
Pośredni - wzrasta udział dziecka w staraniach o własne zdrowie. Rozwija się świadomość poczucia odpowiedzialności, dziecko z przedmiotu staje się podmiotem w tym etapie.
Autoedukacja - dziecko świadomym współtwórcą własnego zdrowia.
Iłeteroedukacja odwrócona - dziecko oddziaływuje na rodzinę i innych dorosłych i staje się ich wychowawcą w edukacji zdrowotnej.