Przepisy zawarte w aktach prawnych których głównym celem wydania nie była ochrona środowiska ale instytucje prawne z nich wychodzące są wykorzystywane dla osiągnięcia celów ochrony środowiska
ustawowe (?) - przepisy dotyczące podziału kompetencji pomiędzy organami administracji publicznej działającymi w zakresie ochrony środowiska.
PRAWNE FORMY KORZYSTANIA ZE ŚRODOWISKA
1. powszednie- przysługuje z mocy prawa/ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska bez użycia instalacji dla zaspokajania potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym dla wypoczynku oraz uprawiania sportu.
2. Zwykłe- korzystanie, które wykracza poza ramy korzystania powszechnego co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia.
3. Reglamentowane- indywidualny charakter mają określony ustawą sposoby korzystania ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, które będą dopuszczane po uzyskaniu właściwego pozwolenia ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania wydanego przez właściwy organ administracji.
W’yk\ad 2
ZARZĄDZANIA SPRAWAMI OCHRONY ŚRODOWISKA Pierwsze przepisy dotyczące środowiska obejmowały ochronę przyrody.
Problematyka ochrony środowiska pojawiła się na forum ONZ w 1958r., była to:
Rezolucja „Problemy Środowiska Człowieka”, przyjęto raport U Thanta (1969r.) o tym samym tytule. Na początku raportu stwierdzono kryzys ekologiczny. Raport zalecał zwołanie międzynarodowej konferencji i w 1972r. Odbyła się taka w Sztokholmie. Zawarto wówczas deklarację Sztokholmską- ws. środowiska człowieka.
Powyższa deklaracje to bardzo ważny dokument Zawarła zasady które do tej pory nie były nigdzie wygłaszane. Sformułowano 26 zasad, z których pierwsza brzmi:
Człowiek ma podstawowe prawo do wolności, równości i godziwych warunków bytu w środowisku, którego jakość pozwoli mu na życie przy zachowaniu swej godności i dobrobytu oraz ponosi solenną odpowiedzialność za ochronę i ulepszanie środowiska dla obecnych i przyszłych pokoleń.
Po konferencji pojawiła się koncepcja ekorozwoju, i oznaczała taki przebieg rozwoju gospodarczego który nie naruszałby w sposób istotny i nieodwracalny środowiska człowieka, nie prowadziłby do degradacji biosfery ale godzący prawa przyrody i ekonomii.
Ekorozwój rozwinął się w rozwój zrównoważony.
W latach '80 prowadzono prace nad przygotowaniem drugiej międzynarodowej konferencji. Działania te prowadziła komisja ONZ ds. środowiska i rozwoju. Jej wnioski zawarto w w raporcie (1987r.) „Nasza wspólna przyszłość” (Brundlandt)
1992r.- konferencja w Rio de Janeiro- Szczyt Ziemi- wzięło w niej udział ponad 150 przedstawicieli wszystkich krajów świata. W jej efekcie przede wszystkim powstała deklaracja która zaliczana jest do miękkiego prawa środowiska określającego generalne zasady i kierunki współpracy międzynarodowej w zakresie ochrony środowiska.
Drugim „miękkim” dokumentem jest załącznik do deklaracji „Globalny program działań, agenda 29”
Prawo miękkie jest nieegzekwowalny w sposób bezpośredni- raport, deklaracja, globalny program działań, rezolucja.
Prawo twarde obejmuje normy prawne w ścisłym znaczeniu wywodzące się z umów