• dla każdego x, wyznaczyć wartość teoretycznej dystrybnanty F(x),
• obliczyć dla każdego x, bezwzględną wartość różnicy F„(x) - F(x),
• obliczyć wartość statystyki: ^ =s^P|^n(x)“
oraz wartość statystyki: A = D>fn
(Przy założeniu prawdziwości hipotezy zerowej statystyka testowa ma rozkład X Kołmogorowa. Jest on niezależny od postaci dystrybnanty teoretycznej, ale wymaga znajomości parametrówrozkładu.)
• zbiór krytyczny: %k =('^cr»+00).
TEST KOLMOGOROWA-SMIRNOWA
Założenia: 1. dane są dwie populacje generalne o rozkładach z ciągłymi dystrybuantami Fi(x) i F.(x).
2 pobrano dwie próby losowe o liczebność iacli n} i n*
Sprawdzamy hipotezę, że obie próby pochodzą z tej samej populacji
Ho- Fi(x) = Fj(x). (obie populacje mają takie same rozkłady(dystrybuanty)) H1:F1(x|*F2(x)
wyniki obu prób pogrupować w stosunkowo wąskie przedziały o tych samych końcach x„ dla każdego x, obliczyć wartości dystrybuant empirycznych z obu prób:
‘l.sk
’2.sk
obliczyć wartość statystyki:
D* =sup|F^(x)-Fn2(x)|
X
oraz: A = D’Jn . gdzie n -——— n,+n2
• dla ustalonego poziomu istotności a odczytać wartość krytyczną h z tablic wartości krytycznych X Kołmogorowa
• zbiór krytyczny: Zk =(^tx.-+<>0).
TEST SERII
Dane są dwie próby o liczebność i ach odpowiednio równych n, i n,, pochodzące z populacji generalnych, co do których nie ma pewności, czy rozkład cechy X jest w nich identyczny.
Ho: Fi(x)=Fj(x) (próby pochodzą z populacji o jednakowym rozkładzie)
Hi: Fi(x)*Fj(x) (próby różnią się istotnie rozkładem)
Algorytm:
1. wyniki obu prób porządkujemy w jeden ciąg wedhig rosnących wartości.
2. przyporządkowujemy elementom tego ciągu symbol a, jeśli pochodzą z pierwszej próby lub b jeśli z drugiej.
2