2212

Roboty ziemne

Przy obliczaniu objętości głębokich wykopów pod budynki, ograniczonych dwoma równoległymi powierzchniami (górną i dobrą), przy czterech ścianach bocznych pochyłych najlepiej jest stosować wzór Simpsona: V=(Al+A2+4A0)*(h/6), m3, gdzie: Al-powierzchnia górna wykopu, m2, A2- powierzchnia dobia wykopu, mZ A0- powierzchnia przekroju środkowego równoległego do powierzchni górnej i dolnej, mZ h- głębokość wykopu, m. Obliczanie objętości robót ziemnych przy plantowaniu terenu: mając szczegółowy profil podłużny w osi działki podlegającej niwelacji oraz przekroje poprzeczne, można obliczyć objętości wykopów i nasypów wykorzysnijąc wzory na przybliżona objętość: V=((A1+A2)/2)*1. gdzie: Al. A2- powierzchnie skrajnych pól. 1- odległość pomiędzy powierzchniami skrajnych pól. Wzór ten daje wyniki większe od rzeczywistych przeciętnie o ok. 10%.

Drugi wzór przybliżony, dający z kolei wyniki nieco mniejsze od rzeczywistych, ma postać: V=A01. gdzie: A0- powierzchnia środkowego przekroju równoległego do przekrojów skrajnych. 1- odległość pomiędzy przekrojami skrajnymi. Jednakże takie obliczenie byłoby przy złożonym ukształtowaniu terenu mało dokładne. Dlatego też w tych przypadkach należy zastosować obliczanie za pomocą graniastosłupów o podstawie trójkątnej lub kwadratowej. W obydwu tych przypadkach pokrywa się teren podlegający wyrównaniu siatką niwelacyjną o długości boków od 10 do 100 m, wybór zależy od: ukształtowania terenu, żądanej dokładności obliczeń oraz wielkości podlegającej niwelacji. Działka terenu podlegająca wyrównaniu przedstawia powierzchnię z układem warstwie, siatką niwelacyjną o bokach kwadratu oraz z oznaczoną rzędną niwelety. Obliczamy rzędne terenu w wierzchołkach kwadratu, następnie numerujemy siatkę kwadratów. Rozróżniamy dwie metody obliczeń: metody kwadratów i trójkątów. Metoda kwadratów. Podstawy grani ast os łupów mogą znajdować się całkowicie w granicach wykopów, lub całkowicie w granicach nasypów bądź też mogą mieścić się częściowo w granicach wykopu, a częściowo w granicach nasypu. Gd)’ podstawy znajdują się całkowicie w wykopie lub nasypie: V=a2((ha⁺hb⁺hc+hd)/4), gdzie: a- długość boku kwadratu, hi - rzędne robocze wykopów lub nasypów, (na wierzchołkach kwadratów).

4.    Bilans mas ziemnych

Bilansem robót ziemnych dla określonej budowli lub jej części nazywa się różnicę między ogóbią objętością wykopów a ogólną objętością nasypów, jakie mają być wykonane na danej budowli lub jej części Bilans robót ziemnych wykazuje ilość gruntu, jaka ma być dowieziona lub przywieziona na określony odcinek budowli liniowej czy powierzchni wyrównywanej.

5.    Zrównoważenie ilości wykopów i nasypów.

Zrównoważenie ilości wykopów i nasypów - doprowadzenie do tzw. zerowego bilansu mas ziemnych. W tym przypadku zagadnienie sprowadza się do określenia takiej rzędnej niwelacji, przy której nastąpiłaby równowaga ilościowa wykopów i nasypów. Rzędną niwelacji można obliczyć na takiej zasadzie, że jeśli tę rzędną pomnożymy przez powierzchnię niwelacyjną, (naszej działki) . na której dążymy do wyrównania wykopów i nasypów, to iloczyn ten będzie równy sumie objętości graniastosłupów wykopów i nasypów.

6.    Wykonywalne wykopów.

Przy wykonywaniu wykopów nie należy dopuszczać do spływu wód opadowych z otaczającego terenu. Spływ wód do wykopów nie tylko stanowi poważną przeszkodę w pracy ale może spowodować obsunięcie się skarp wykopów, które w szczególności przy wykopach czasowych są dość strome. Spody wykopów pod fundamenty nie mogą być. w przypadku przekopania poniżej projektowanego poziomu, zasypywane gruntem, lecz powinny być wypełnione np. chudym betonem. Należy zwrócić uwagę na zasadę niedobierania do dna wykopu pod fundamenty warstw)’ 10-20 cm. tak aby chronić nią od wpływów atmosferycznych; wasrtwę tę zbiera się przed rozpoczęciem wykonywania fundamentów. Podstawowymi maszynami do wykonywania wykopów są koparki wyposażone w różny osprzęt roboczy. Do wykonywania płytszych wykopów (do 1.5 m) stosuje się rówiueż spycharki i zgarniarki Sposoby wykonywania wykopów są uzależnione od konkretnych warunków, a przede wszystkim od ukształtowaiua terenu, od wielkości wykopów, rodzaju gruntu, przeznaczenia, czasu realizacji itp. a) sposób podłużny (przelotowy): jest to sposób jeden z najwygodniejszy pod względem możliwości swobodnego mchu środków transportu odwożących urobek. Dużą zaletą tego sposobu jest łatwość urządzenia odpływu wód zarówno gruntowych, jak i opadowych a zatem łatwość osuszania dna wykopui ułatwiania pracy koparkom oraz środkom transportu. Odpływ wody w gruntach spoistych zapewnia się przez pochylenie dna wykopu w kierunku przeciwnym do kierunku przemieszczania się koparki w toku pracy. Przy wykopach głębokich kopaiue odbywa się w dwóch i więcej warstwach wysokości, odpowiadającej parametrom roboczym zastosowanej koparki (wysokość wyładowania). Wykopy przelotowe stosowane są najczęściej w budownictwie kolejowym i drogowym, gdzie występują one na zmianę z nasypami. W tych warunkach podłużny sposób wykonywania wykopów sprzyja swobodnemu, podłużnemu transportowi urobku z wykopu na nasypy oraz otwiera duży front robót. W początkowym stadium wykopu przelotowego układa się na terenie tor odwozowy kolei normalnej, wąskiej albo drogę kołową. Jeśli ułożenie tych dróg bezpośrednio na terenie nie jest możliwe, to układa się je w specjalnie wykonanym wstępnym rozkopiw szerokości odpowiadającej rodzajowi zastosowanych środków dowozowych (3 m dla toru kolei normalnej. 2,5 m dla dróg kołowych) oraz wtedy sumaryczna grubość kopanych warstw me odpowiada całej głębokości wykopu, gdy lepiej jest wykonać przekop wstępny na wierzchu wykopu, niż usuwać cienką warstwę pozostałą na dnie wykopu, b) sposób poprzeczny: stosowany jest tam. gdzie teren w kierunku poprzecznym do prowadzenia robót jest znacznie pochylony i gdy wykop i nasyp leżą bezpośrednio przy sobie oraz gdy z urobku pochodzącego z wykopu tworzy się po obydwu stronach odkłady, c) sposób czołowy: stosowany był dotychczas najczęściej przy wykopach pod budynki, a więc przy wykopach tzw. zamkniętych Znajdowały tu zastosowanie przeważnie koparki przedsiębieme; koparka i środki transportu znajdowały się z reguły na dnie wykopu. Taka sytuacja utrudniała dojazd środków transportu do koparki (na tylnym biegu) oraz wyjazd z ładunkiem z wykopu Stosowanie do wykopów pod budynki nowoczesnych koparek tniiwersalnych z osprzętem roboczym przedsiębiernym pozwoliło usprawnić technologię wykonania wykopów; koparka i środki transportu znajdują się na terenie. W przeciwieństwie do sposobu czołowego koparka podsiębierna przesuwa się w czasie pracy do tyłu. Wykopy pod budynki do poziomu wierzchu ławy lub stóp fundamentowych wykonuje się mechanicznie, natomiast wykopy pod same ławy lub stopy fundamentowe ręcznie, przy czym grunt wydobyty ręcznie układa się między ławami lub stopami. Jest to sposób mało ekonomiczny ze względu na dużą ilość robót ręcznych. Dlatego lepiej jest w tych przypadkach wykonać wykop mechanicznie na głębokość poiużej wierzchu ław fundamentowych tak aby pozostała do wykonania ręcznego tylko taka ilość gruntu, jaka potrzebna jest do wyrównania wykopu wykonanego mechanicznie do poziomu spodu posadzki. Ilość robót ręcznych przy tego typu wykopach uzależniona jest od dokładności pracy koparek. Wymagana

2