22320

•przedsiębiorczość w administracji rzędowej i lokalnej,

-przedsiębiorczość w sektorze organizacji społecznych,

-przedsiębiorczość międzynarodowa Przedsiębiorczość firm objawia się na pięciu poziomach:

-nowatorskim pomyśle - przypadkowej obserwacji, badaniach itp..,

-motywacji - chęci osiągnięcia korzyści,

•zapewnieniu środków realizacji pomysłu,

-działaniu związanym z realizacją pomysłu - wykonaniem,

-sprzedaży - decydujące o sukcesie przedsiębiorstwa.

Przedstawione koncepcje przedsiębiorczości stanowią nadal przedmiot ożywionych dyskusji wśród ekonomistów i przedstawicieli nauk społecznych.

Spójrzmy na przedsiębiorczość w doktrynie ekonomicznej. Najbardziej znana w fachowej literaturze ekonomicznej (zwykle od niej zaczynamy) jest teoria Josepha Schumpetera sformułowana w pierwszej połowie XX wieku.

Jego sformułowania przedsiębiorczości wyprowadzane są z funkcji realizowanych przez przedsiębiorcę. J. Schumpeter powołując się na J.B. Saya, który stwierdził, iż funkcją przedsiębiorcy jest kombinowanie czynników produkcji. Jest to przy tym działalność specjalnego rodzaju, gdy czynniki te zostają połączone po raz pierwszy, łączenie ich w trakcie prowadzenia przedsiębiorstwa jest jedynie zwykłą rutyną. Przedsiębiorczość obejmuje pięć następujących przypadków:

•    wprowadzenie nowego towaru, z jakim konsumenci nie są jeszcze obeznani, lub nowego gatunku towaru,

•    wprowadzenie nowej metody produkcji

•    otwarcie nowego rynku,

•    zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów,

•    przeprowadzenie nowej organizacji przemysłu, np. stworzenie sytuacji monopolistycznej lub złamanie pozycji monopolistycznej.

•    Inne spojrzenia na przedsiębiorczość

Koncepcja Kirznera definiuje przedsiębiorczość jako spostrzeganie i wykorzystywanie szans przedsiębiorczych. Szanse przedsiębiorąc to takie sytuacje, w których mogą być wprowadzane na rynek nowe produkty, usługi, surowce i metody organizacyjne, sprzedawane po cenach wyższych niż wynosi ich koszt ich produkcji. Owe szanse istnieją obiektywnie w świecie, natomiast proces ich spostrzegania ma charakter subiektywny i jest właściwy dla jednostek przedsiębiorczych.

•    Zintegrowany model przedsiębiorczości

Zintegrowany model przedsiębiorczości oparty na powiązaniach między wejściami a wyjściami przedsiębiorczości. Na wejście składają się kluczowe czynniki niezbędne do procesu przedsiębiorczości, takie jak: szanse w otoczeniu, osoby przedsiębiorcze, unikatowa koncepcja firmy, uwarunkowania organizacyjne, zasoby. Natępnie ma miejsce (zachodzi proces przedsiębiorczy i na wyjściu otrzymujemy: dobrze funkcjonujące przedsiębiorstwo, tworzenie wartości, nowe produkty, usługi, procesy.zysk i/lub osobiste korzyści, zatrudnienie, aktywa oraz wzrost dochodu, niepowodzenie/ strata

•    2. Przedsiębiorstwo jako efekt postaw przedsiębiorczych

Bez przedsiębiorczości nie ma dobrze funkcjonujących, a co najważniejsze nie ma nowych przedsiębiorstw. Orientacja przedsiębiorcza odnosi się do procesów, praktycznych doświadczeń i aktów podejmowania decyzji, które prowadzą do realizacji czegoś nowego. Użycie pojęcia orientacji przedsiębiorczej wnosi więc dwa wyróżniki: odnosi się do przedsiębiorstw oraz podkreśla procesowe aspekty przedsiębiorczości.

Wyróżniamy pięć kluczowych cech orientacji przedsiębiorczej, a mianowicie:

•    Autonomię działania - odnosi się to do niezależnego działania osoby lub zespołu w formułowaniu idei i doprowadzeniu do jej wykonania. Ludzie cenią sobie autonomię działania, ale także ją wykorzystują. Aby tworzyć coś nowegfo potrzebny jest duch niezależności. Po to aby organizacja była przedsiębiorcza, musi dopuszczać, aby osoby w niej zatrudnione mogły rozwijać swoją niezależność, ukierunkowaną na poszukiwanie nowych rozwiązań.

•    Innowacyjność - cechuje osoby lub przedsiębiorstwa do angażowania się w nowe idee, eksperymentowanie i realizację procesów, w których wyniku powstają nowe produkty, usługi lub procesy technologiczne. Innowacyjność to także rozpoznawanie i zaspokajanie nowych potrzeb klientów.