17625

II. Teoria preferencji płynności Keynsa - w książce z 1936 roku pt: „Ogólna teoria zatrudnienia,

procentu i pieniądza" podważył on założenia klasycznej teorii ekonomii i pieniądza twierdząc:

-    stan pełnego zatrudnienia nie jest naturalnym stanem równowagi,

-    istnieje niska elastyczność cen i płac w dół czyli w ujęciu nominalnym trudno je obniżyć,

-    szybkość obiegu pieniądza nie jest stała,

-    podaż pieniądza nie ma charakteru niezależnego i jest zdeterminowana popytem na pieniądz. Założenia teorii:

-    istnienie pełnej substytucyjności pieniądza i takich aktywów finansowych jak weksle skarbowe i krótkoterminowe papiery wartościowe, co oznacza że niewielki wzrost oprocentowania tych walorów (spadek ceny rynkowej) będzie powodował wzmożony ich zakupi odwrotnie. Keyns zakładała że:

-    istnieje niska substytucyjność pieniądza, realnych dóbr fizycznych i realnych dóbr kapitałowych i oznacza że warunkiem zamiany tych dóbr na pieniądz jest duży wzrost ich dochodowości,

-    pieniądz jest jedną z form majątku nagromadzonego przez społeczeństwo,

-    niska elastyczność pieniądza i dóbr realnych powoduje że odłożony majątek można utrzymywać w pieniądzu lub papierach wartościowych (mówi tylko o obligacjach) lecz nie w obu formach jednocześnie.

Preferencja płynności to skłonność do utrzymywania majątku w formie pieniężnej - najbardziej płynnej. Popyt na pieniądz zależy od dochodu i ma na niego wpływ również stopa procentowa. Odrzucił twierdzenie że oszczędności równają się inwestycją dzięki zmianom rynkowej stopy procentowej. Oszczędności są zdeterminowane dochodem a dochód rozmiarami inwestycji. Zależność oszczędności i inwestycji wyklucza wpływ obu czynników na stopę procentową. Stopa procentowa wg Keynsa jest zjawiskiem czysto monetarnym, której wysokość zależy od popytu i podaży na pieniądz.

Kenys podjął próbę dokładniejszego wyjaśnienia korzyści jakie płyną z przechowywania nominalnego zasobu pieniądza przez określenie motywów takiego zachowania. Z powodów analitycznych Kenys wyróżnił w popycie na pieniądz 3 motywy :

1.    transakcyjny,

2.    ostrożności owy,

3.    spekulacyjny.

ale uważał, że podmioty nie zawsze są w stanie podporządkować się określone części gotówki tym motywom.

ad.l motyw transakcyjny skłonność do utrzymywania zasobów pieniądza w celu zapewnienia ciągłości wydatków. Utrzymywanie zasobów pieniężnych wynika z faktu iż przychody i wydatki wypadają w różnym czasie i wysokości, więc nie pokrywają się ze sobą. Popyt zależy od dochodu nominalnego, im wyższy dochód tym wyższe zapotrzebowanie na zasób transakcyjny i odwrotnie. Transakcyjne szybkość krążenia jest stała. Transakcyjny popyt na pieniądz jest taki sam jak w teorii Marshala i Pigou ale nie jest to cały popyt.

ad.2 motyw przezornościowy - jest to chęć zabezpieczenia przed nieprzewidywalnym spadkiem dochodów lub nieprzewidywalnym wzrostem wydatków, są to zasoby pieniądza na tzw. czarną godzinę a decyzje podejmowane przez ludzi są w świecie niepewności. Zasoby pieniądza ostrożnościowego zmieniają się w tym samym kierunku i proporcjonalnie do dochodu społeczeństwa a szybkość obiegu pieniądza jest stała.

ad.3 motyw spekulacyjny - jest to skłonność do utrzymywania zasobów pieniądza z chęci oszczędzania, wiąże się to z funkcją pieniądza jako środka tezauryzacji a oszczędności mogą