page0187

Seekendorf — Secreta

179

deryka II r. 1758 i osadzony w Magdeburgu, przesiedział tu pół roku, pod pozorem kary za uwłaczającą królowi korrespondencyję z Austryją. Porównaj Thoresius von Seckendorffa Versuch einer Lebensbeschreluvną des Feldmar-schalls von S. (4 tomy, Lipsk 1792—94). — SCCkCD&orf (Chrystyjan Adolf baron v.), krewny poprzedzającego, ur. r. 1767, służył wojskowo r. 1786—-94 w Meklenburgu i rtessyi, później żył w majątku swym Zingst, pod Quer-furtem. Z powodu sporu z sąsiadem zamknięty w twierdzy Strassburgu, zem-knął do Szwajcaryi i zmarł tu r. 1833. Znanemi są jego komedyje. Wydał: For straceń (10 tomowy Li|»sk 1799—1804), Gedichte (Lipsk, 1808j, So/nmfliche Mchriften (7 tomów, Lipsk, 1816—23) i Dramatische Arbc^;ten (2 tomy, Lipsk, 1822). — SeckeildOFf (Leon, baron von) brat poprzedzającego, poeta, nr. r. 1773, uczęszczał na uniwersytety w Jena i Getyndze. Przybywszy r. 1798 do Weimaru na assessora rządowego, zrobił tu znajomość z Gothem, Schillerem i t. d. Wydał tu Iliiiten griech Ihchtcr (Weimar, 1800) i znakomity Neujakrsłasehenburh von Weimar fur 1801. Pow ołany r. 1802 na radź-cę rządowego do Stuttgardu, został za mniemaną zbrodnię stanu osadzony w twierdzy Hohenasperg i wypuszczony dopiero w r. 1805. W Frankonii po-t^m napisał i wydał Maserudmanaih (Regensburg 1806 i 1807). W Wiedniu brał udział w czasopiśmie Prometheus, wydawanym przez J. L. Stolla, celem zbliżenia literackiego południowych i północnych Niemiec. W r. 1809 przy wybuchu wojny, wszedłszy do służby austryjackiej, znalazł śmierć pod Khersbergiem nad rz. Traun, gdzie raniony, spalony został w^r stodole dnia 6 Maja 1809. — SeckeiidOFf (Gustaw, baron v.), znany pod nazwiskiem Patrii Peale, urodził się r. 1775 w Mcnselwitz pod Altenburgiem, uczył się w Lipsku i Wittenbergu, popłynąwszy r. 1795 do Ameryki, dawał w Filadelfii lek-eyje muzyki i deklamacyi. Po dwóch latach wrócił do Niemiec i został roku 1807 dyrektorem izby w llildburghauseń’.skiem księztwie, ale służbę tę porzucił, oddając się scenie jako artysta plastyczno-mimiczny, pod nazwiskiem Pa-trik Peale. Wr. 1814 został professorem filozofii przy Carolmnm w Brunświku; ale gust awanrurniczego życia popędził go na nowo do Ameryki w roku 1821, i tam zmarł w r. 1823. Oprócz tragedyi Otto III (1805) i Orsina (1816), wydał romans Adelheid non Bergau (Lipsk, 1816), Vorlesnugen. uber Declamation and Mimik (2 tomy, Brunświk, 1816). Grundzuge der philosophischen PoH-tilr (Lipsk, 1817). Do tejże rodziny należy Alfred baron r. Seckendorf, ur. r. 1796 w Meuselwitz, który pod przybranein nazwiskiem Alpirin pisywał no-welle i poezyje.

Secreta. Tak się nazywa modlitwa we Mszy świętej, odmawiana po ofler-torium, zaraz po Orate fralres. Modlitwa ta odmawia się pocichu, i bierze nazwisko od słowa secreta, wyłączenie, oddzielenie, ponieważ ją mówiono nad ofiarami, po odłączeniu czyli oddzieleniu chleba i wina, które miały być konsekrowane. W tej modlitwie raz jeszcze ponawia się prośba do Boga o przyjęcie i skuteczność świętej ofiary; ogień miłości boskiej rozpalić się powinien w sercu kapłana; i jak gdyby wychodził z zachwycenia, czuje się on znaglonym wezwać wszystkich obecnych do ucześnictwa w prośbach, które zanosi do nieba. Przerywa więc milczenie: wzywa całe zgromadzenie, aby zjednoczyło się z nim, i podnosząc głos mówi: Per omnia sdecida sae cni oram. Wierni odpowiadając A/fien, wynurzają zgodę na wszystko, o co kapłan prosił w modlitwie zwanej secreta, i powinni być przekonani, mówi Teodoret, że tak odpowiadając, biorą udział w modlitwach, które kapłan tylko sam odmawiał. Ponieważ Makra mentorze wskazały, że trzeba głos podnosić przy słowach: Per

12*