W stacjonarnych systemach satelitarnych komunikacja między abonentami odbywa się za pomocą satelitów telekomunikacyjnych umieszczonych na orbitach geostacjonarnych. Każdy system obejmuje jeden lub kilka aktywnych satelitów i przynajmniej jednego rezerwowego, uaktywnianego w przypadku uszkodzenia lub utraty kontroli nad satelitą aktywnym.
Do największych światowych systemów satelitarnych należą:
INTELSAT, który jest przeznaczony głównie do zapewnienia połączeń międzykontynentalnych za pomocą kanałów telewizyjnych telefonicznych i transmisji danych
INMARSAT (International Maritime Satellite Organization) służy głównie do realizacji połączeń telefonicznych i transmisji danych z ruchomymi terminalami satelitarnymi znajdującymi się na morzu (na okrętach, statkach i łodziach), na lądzie (na wszelkiego typu pojazdach) oraz przenośnymi, np. typu walizkowego. W systemie wyróżnia się kilka standardów sieci:
Inmarsat A ~analogowa transmisja głosu, teleks, terminale stałe,
Inmarsat B - cyfrowa transmisja sygnałów mowy, terminale przewoźne,
Inmarsat C - transmisja danych (600 bis), terminale przewoźne,
Inmarsat D - transmisja danych (20 kbis ), terminale przenośne, pagging Inmarsat M - cyfrowy przekaz mowy i danych (2,4 kb/s), terminale przenośne,
Inmarsat-AERO usługi telekom, dla lotnictwa od 1990r. / tekst, mowa, dane/
Inmarsat p - pierwotna niskoorbitowa wersja systemu dla terminali kieszonkowych zastąpiona obecnie przez system ICO (Intermediate Circular Orbit).
ORION służy głównie do połączeń między Ameryką Północną a Europą. Realizuje również kanały transmisyjne w systemach VSAT oraz kanały przekazów telewizyjnych.
PANAMSAT zapewnia głównie komunikację w systemach VSAT, przekazy telewizyjne oraz łączność telefoniczną.
EUTELSAT służy głównie do transmisji telwizyjnych i transmisji danych w systemie VSAT. Ze względu na wysoki stopień dostępności jest najbardziej odpowiednim systemem satelitarnym do wykorzystywania w Polsce.
***
Wyżej wymienione systemy przeznaczone są w zasadzie do zastosowań komercyjnych. Wykorzystanie satelitarnej łączności ruchomej ograniczało się do zapewnienia łączności ze statkami i poruszającymi się po dużych obszarach ciężarówkami szczególnie w USA. Powodem tego stanu rzeczy byl wysoki koszt oraz duże rozmiary terminali.
Wraz z rozwojem techniki cyfrowej maleją koszty sprzętu i jego rozmiary. Powstaje koncepcja uniwersalnej komunikacji osobistej, zakładająca że użytkownik systemu będzie osiągalny w dowolnym miejscu kuli ziemskiej poprzez dowolną sieć pod jednoznacznie definiującym go numerem poprzez terminal ręczny przy czym połączenie wykorzystuje przynajmniej jednego satelitę. System byłby uzupełnieniem systemów komórkowych umożliwiając komunikację w miejscach braku dostępu do innych systemów telekomunikacyjnych np. w obszarach słabo zaludnionych
Opracowano kilka systemów ruchomej łączności satelitarnej: Irydium, Globalstar , Odyssey, Teledisc, ICO (Inmarsat-P).