Podział ze względu na kierunek przepływu informacji w polu:
• Jednokierunkowe (od wejść do wyjść, zazwyczaj cyfrowe)
• Dwukierunkowe (np. pola przestrzenne ze stykami metalicznymi)
I-zbiór wejść Parą połączeniową jest para (Tł,T2): Tj £ I, T2 £ O, taka że każde wyjście należące do
O-zbiór wyjść zbioru Ti ma być połączone z każdym z wyjść należących do zbioru T2. W polu
komutacyjnym (qłfq2) - połączeniowym mamy do czynienia z parami połączeniowymi _(TuTz), |Ti|Squ |T2|*q2._
Stan blokady pola komutacyjnego stan, w którym nie można zestawić połączenia między dowolną parą: wolne wejście -wolne wyjście, a jednocześnie dla rozpatrywanego pola istnieją stany, w których zestawienie takiego połączenia jest możliwe (istnieje dostępność wejście -wyjście)
Podział ze względu na występowanie stanów blokady
• Pola nieblokowalne w wąskiem sensie
(Nie ma blokad)
• Pola nieblokowalne w szerokim sensie
(są bk)kady,ale się da wyeliminować)
• Pola przepakowywalne
(Przepakowuje na szybkości, żeby nie wystąpiła blokada)
• Pola przestrajalne
(Przestraja, jak dojdzie do blokady i ją eliminuję)
• Pola blokowalne
Dwustronne trzysekcyjne pole komutacyjne Ciosa v(m,n,r) jest nieblokowalne w wąskim sensie wtedy i tylko wtedy, gdy m ź 2n-l (TW. CLOSA)
Pole nieblokowalne w szerokim sensie: w trzysekcyjnym jednopołączeniowym polu Ciosa można uniknąć stanów blokady, stosując algorytm wyboru dróg połączeniowych, polegający na niezajmowaniu całkowicie wolnego komutatora sekcji środkowej, o ile droga może być zestawiona przez komutator częściowo zajęty.
Pole Ciosa może zawierać mniej punktów komutacyjnych niż komutator kwadratowy o tej samej pojemności.
Twierdzenie: pola rozeałeźne : Rozgałęźne, nieblokowalne w wąskim sensie, pole komutacyjne zawiera co najmniej 0(N2) punktów komutacyjnych.