2808185508

Podział wierceń ze względu na kierunek wiercenia otworów

a)    otwory wiertnicze normalne (pionowe),

b)    otwory kierunkowe (pod kątem innym niż pionowy, aż do poziomego), kierunek ten jest ustalony na początku,

c)    otwory kierowane - do pewnego momentu normalne lub kierunkowe a później w zależności od zamierzeń zmieniany jest ich kierunek.

Prostymi i efektywnymi narzędziami używanymi do chwytania elementów przewodu wiertniczego są gwintowniki i tuty, wykorzystywane do chwytania urwanych i pozostawionych w otworze elementów przewodu wiertniczego.

Tutę używa się w przypadku kiedy wierzch pozostałego przewodu wiertniczego zakończony jest rura płuczkową bez zwornika. Natomiast gwintownik używany jest wtedy kiedy przewód zakończony jest zwornikiem lub obciążnikiem

Nie zaleca się stosowania tuty i gwintownika przy dużej masie pozostawionego w otworze przewodu wiertniczego.

Koronka ratunkowa - ze sprężynami podobnie jak gwintowniki i tuty nie może być odłączona bez uszkodzenia części kolumny przewodu. Po zapięciu korony ze sprężynami nie można przyłożyć momentu obrotowego do kolumny przewodu wiertniczego pozostawionego w otworze.

Korona z klinami - przekonstruowana z pierwszej tak że można ją było odpiąć od przewodu i również przyłożyć wymaganą silę napinająca i moment obrotowy.

Korona z klinami z możliwością krążenia przez nią płuczki

Możliwość płukania otworu przez koronkę osiągnięto przez umieszczenie wewnątrz korony pierścienia gumowego z wewnętrznym kołnierzem.

W celu naprowadzenia korony ratunkowej na przewód wiertniczy kołnierz odchyla się i umożliwia wejście górnej części przewodu do korony. Jeżeli występuje krążenie płuczki kołnierz jest dociskany do powierzchni rury płuczkowej.

Koronka jest narzędziem efektywnym gdyż krążenie płuczki przez przychwyconą część przewodu wiertniczego jest najlepszym środkiem do jego uruchomienia i uwolnienia.

Koronka ratunkowa odpinalna przepływowa - jest narzędziem o dużej wytrzymałości umożliwiającym wywieranie dużych sił napierających na przewód i wytrzymująca duże momenty obrotowe i wibracje kolumny przewodu wiertniczego.

Przedsięwzięcia profilaktyczne

Głównym przekroczeniem technologii wiercenia obrotowego jest wywieranie nacisku

osiowego na narzędzia wiercące również częścią ciężaru rur płuczkowych które będąc pod działaniem naprężeń zginających, ściskających i skręcających ulegają urwaniu w wyniku zmęczenia materiału

W celu wyeliminowania urywania rur płuczkowych w caliźnie w miejscu połączeń gwintowych należy przestrzegać zasady aby występowały w kolumnie rur naprężenia rozciągające a nie zginające - w tym celu umieszcza asie na kolumnie przewodu wymaganą liczbę obciążników i stabilizatorów.

Drugą przyczyną urwań rur płuczkowych jest osłabienia ścianek rur przez korozję, ścierne działanie płuczki, nieprawidłowe cechowanie rur stalowymi znacznikami oraz uszkodzenia powierzchni rur rysami i wgnieceniami pochodzącymi od działania klinów rur płuczkowych lub od ostrza kluczy maszynowych W celu usunięcia należy regularnie i dokładnie przeglądać wszystkie elementy rur płuczkowych i obciążników na wiertni. W celu usunięcia uszkodzeń zewnętrznej powierzchni