• jednolity status prawny.
Gminy Francuskie w porównaniu z innymi krajami europejskimi są bardzo liczne, a aż 80% gmin ma poniżej 1000 mieszkańców.
Gminy różnią się od siebie zarówno skalą zaludnienia jak i obszarem
a zwłaszcza potencjałem gospodarczym. Wspólną zaś cechą gmin francuskich jest lokalny patriotyzm ich mieszkańców, przywiązanie do miejscowej tradycji, zwyczajów, krajobrazu, architektury. Założenia obecnego statusu gminy znalazły się w ustawie z 25-04-1884 r. przywracającej wybieralność rad gmin
i utrzymującej uniformizm prawny. Założenia te, po licznych zmianach łącznie
z ustawami uzupełniającymi, ujęto w kodeksie gminy (1977 r.).
Kodeks gmin jest podstawowym źródłem prawa komunalnego. W świetle tej regulacji gmina jest:
1. okręgiem lokalnej samorządności,
2. okręgiem wyborczym, w którym społeczność lokalna wybiera swych reprezentantów do rad gmin,
3. jednostką podziału administracyjnego państwa (od 19821 r. całe terytorium państwa podzielone zostało między gminy),
4. okręgiem administracji państwa realizującego przez swych przedstawicieli część zadań w wymiarze lokalnym.
Organem stanowiącym (uchwałodawczym) w każdej gminie jest rada. Rada gminy wybierana jest w wyborach powszechnych i bezpośrednich
na sześć lat. Liczebność rady jest zależna od liczby ludności danej gminy, i wynosi:
• w gminach liczących do 100 mieszkańców wybiera się 9 radnych,
• w gminach od 10000 do 40000 mieszkańców liczba radnych wynosi od 33 do 43
• w gminach największych liczących ponad 300000 i więcej mieszkańców liczba radnych wynosi 69 osób.
2