24622

*    Przygotowujemy dwie kolbki stożkowe

S    Napełniamy je; pierwszą 24 cm³ 0.9% roztworem NaCl, drugą 24 cm¹4%

roztworu kazeiny w 0.9% roztworze NaCl.

S Do obu kolb dodajemy parę kropli fenoloftaleiny s Oba roztwory miareczkujemy 0.05 M NaOH aż do zmiany zabarwienia

>    Obserwacje

Roztwór NaCl zmienił barwę po dodaniu 0,2 ml NaOH, natomiast roztwór z kazeiną po dodaniu 2,5 NaOH.

>    Wnioski

Obecność grup aminowej i karboksylowej determinuje u białek właściwości buforujące. W zależności od roztworu wykazują właściwości zasadowe albo kwasowe, co jest niezwykle ważne w utrzymaniu stałego pH organizmu.

$ 4.2.1. Wytrącanie białek z wyciągu wodnego ziemniaka

>    Opis doświadczenia

s Ziemniak obieramy i ucieramy na tarce. Do miazgi dodajemy 100 cm³ wody, mieszamy

S Po 10 minutach przesączamy przez fałdowany sączek s Przygotowujemy pięć probówek i do każdej dodajemy około 3 cm³ próbki ziemniaka

s Do pierwszej probówki dodajemy krystaliczny siarczan amonu aż do nasycenia S Do drugiej dodajemy równą objętość etanolu

*    Do trzeciej kilka kropli kwasu trichlorooctowego

J Do czwartej kilka kropli roztworu octanu ołowiu S    Zawartość piątek zagotowujemy

S Sprawdzamy które procesy są odwracalne poprzez rozcieńczenie wodą

>    Obserwacje

W pierwszych czterech przypadkach nastąpiło zmętnienie, w piątym doszło do wytrącenia osadu. Rozcieńczenie dwóch pierwszych probówek (z siarczanem amonu i etanolem) doprowadziło do zaniku zmętnienia, w pozostałych trzech probówkach nie doszło do oczekiwanego rezultatu w wyniku rozcieńczania.

> Wnioski